Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
"สิ่งใดคุ้มเสี่ยงสาปส่งลงอเวจี": แนวคิดโมเดิร์นนิสม์ ภาษา และผลกระทบทางสังคมของศิลปะในงานของเจมส์ จอยซ์ โฮซิเออร์ และลิลนาสเอ็กซ์
Year (A.D.)
2022
Document Type
Independent Study
First Advisor
Verita Sriratana
Faculty/College
Faculty of Arts (คณะอักษรศาสตร์)
Department (if any)
Department of English (ภาควิชาภาษาอังกฤษ)
Degree Name
Master of Arts
Degree Level
Master's Degree
Degree Discipline
English
DOI
10.58837/CHULA.IS.2022.15
Abstract
This research investigates the notion of human sexuality in selected modernist literary works from James Joyce to postmodern music by Hozier and Lil Nas X regarding the criticism of institutionalized beliefs and the depiction of sexualities. From the sexual and spiritual awakening in A Portrait of the Artist as a Young Man to the public onanism scene in Ulysses, Joyce has intensified one's apostasy and sexuality by optimizing and experimenting with the multiplicity of the meaning of words. The postmodern music selected for analysis which comprises a mid-tempo soul song titled "Take Me to Church" by Andrew John Hozier-Byrne, and a hip hop electropop song named "Montero (Call Me by Your Name)" by Montero Lamar Hill, known by his stage name Lil Nas X, construe the similar conceptualization via the presence of visual media. Regarding the subject matter of the social impact of art, the study approaches the mentioned works from Joyce, Hozier, and Lil Nas X as politically figurative novels and songs. By rejecting the “highbrow” and “lowbrow” hierarchical position of literary works, this study reevaluates the value of modernist and postmodernist arts and their interconnectedness. While Joyce insinuates his agnostic belief and attacks the Roman Catholic Church in A Portrait and Ulysses, Hozier's and Hill's works deprecate the Catholic Church's indoctrination and challenge the notion of sexualities as being regulated by biological factors and cultural and social influences. Hence, I argue in this research that modernism’s spirit has survived and expanded through time. Postmodern music, as part of postmodernism, has embraced some modernist characteristics and transcends the limitation of modernist works. Joyce’s attempts to celebrate human sexualities in the early 20th century; are, nonetheless, relevant to postmodern music artists. While Joyce vacillates between the binary opposition of the two sexes, Hozier’s and Hill’s works can be interpreted as an outstretch of art’s capacity to represent diverse sexualities beyond the dominant cultural view of gender two-sex model.
Other Abstract (Other language abstract of ETD)
ผลงานสารนิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำเสนอเรื่องเพศวิถี ในผลงานวรรณกรรมโมเดิร์นนิสม์ของเจมส์ จอยซ์ กับบทประพันธ์ดนตรีแนวโพสต์โมเดิร์นนิสม์ของโฮซิเออร์และลิลนาสเอ็กซ์ที่สื่อให้เห็นถึงการวิพากษ์คริสต์ศาสนาและความหลากหลายทางเพศวิถี โดยแสดงผ่านการตื่นรู้ทางเพศและจิตวิญญาณของตัวละครหลักใน A Portrait of The Artist As a Young Man หรือใน Ulysses ผ่านฉากการประกอบอัตกามในที่สาธารณะ ซึ่งจอยซ์นั้นได้ใช้คำในภาษาอังกฤษที่มีหลายความหมาย ตอกย้ำให้ผู้อ่านทราบถึงการละทิ้งความเชื่อทางศาสนาและเพศวิถีของปัจเจกบุคคล ในศตวรรษต่อมา เพลงโซลชื่อ “Take Me to Church” ของแอนดรูว์ จอห์น โฮซิเออร์ บรายน์หรือที่รู้จักในนาม โฮซิเออร์ และเพลงฮิปฮอปชื่อ “Montero (Call Me by Your Name)” ของมอนเทโร ลามาร์ ฮิลล์หรือที่รู้จักในนาม ลิลนาสเอ็กซ์ สื่อถึงเนื้อหาที่เอื้อให้ผู้ฟังสามารถตีความไปในทางที่คล้ายคลึงกันกับงานประพันธ์ของจอยซ์ร่วมกับการใช้สื่อโสตทัศน์ โดยผลงานสารนิพนธ์ฉบับนี้ ได้ตีความผลงานจากศิลปินที่กล่าวมาข้างต้นว่าเป็นงานศิลปะทางวรรณกรรมและดนตรีที่วิพากษ์สังคม โดยไม่แบ่งศิลปะชั้นสูงชั้นต่ำตามยุคสมัย ในขณะที่ผลงานของจอยซ์โจมตีความเชื่อดั้งเดิมในคริสต์ศาสนา ผลงานของโฮซิเออร์ และ ฮิลล์ นั้นทั้งวิพากษ์และท้าทายความเชื่อทางคริสต์ศาสนาเกี่ยวกับเพศวิถีที่ถูกกำหนดด้วยปัจจัยทางด้านชีวภาพ วัฒนธรรม และสังคม โดยผู้เขียนมีความเห็นว่าจิตวิญญาณและแนวคิดโมเดิร์นนิสม์นั้นมิได้สูญหายไป ทว่าผลงานจากแนวคิดดังกล่าวยังคงมีอิทธิพลต่อการรังสรรค์ผลงานของศิลปินในยุคถัดมา ซึ่งบทประพันธ์ดนตรีในแนวโพสต์โมเดิร์นนิสม์ได้รับเอาแนวคิดบางส่วนของโมเดิร์นนิสม์มาต่อยอดและก้าวข้ามข้อจำกัดของยุคสมัยดังกล่าว การนำเสนอเรื่องเพศวิถีของจอยซ์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ยังมีการอิงทฤษฎีความคิดแบบคู่ตรงข้ามอยู่มาก ในขณะที่เนื้อหาในผลงานของศิลปินยุคหลัง ได้ขยายขอบเขตความเข้าใจและมุมมองทางเพศวิถีและเพศสภาพที่ถูกกำหนดโดยสังคมและวัฒนธรรม
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
Chiangprom, Saranpat, ""What's Worth Risking Eternal Damnation for": modernism, language and the social impact of art in the works of James Joyce, Hozier, and Lil Nas X" (2022). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 8097.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/8097