Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
The development of nominal possessive constructions with the markers /khɔ̌ɔŋ/, /hɛ̀ŋ/, And /naj/ in Thai
Year (A.D.)
2024
Document Type
Thesis
First Advisor
วิภาส โพธิแพทย์
Faculty/College
Faculty of Arts (คณะอักษรศาสตร์)
Department (if any)
Department of Thai (ภาควิชาภาษาไทย)
Degree Name
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
ภาษาไทย
DOI
10.58837/CHULA.THE.2024.1107
Abstract
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความหมายย่อยของหน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของ ที่มีตัวบ่งชี้ ของ แห่ง และ ใน ในภาษาไทยทั้งหมด 6 สมัย ได้แก่ 1) สมัยสุโขทัย 2) สมัยอยุธยาถึงธนบุรี 3) สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 1 ถึงรัชกาลที่ 3 4) สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4 ถึงรัชกาลที่ 5 5) สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 6 ถึงรัชกาลที่ 8 และ 6) สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 9 ถึงรัชกาลที่ 10 หรือสมัยปัจจุบัน อีกทั้งวิเคราะห์พัฒนาการของแต่ละหน่วยสร้างตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงสมัยปัจจุบัน เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติ วิเคราะห์ด้วยเกณฑ์ทางอรรถวากยสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า หน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ ของ แห่ง และ ใน ในภาษาไทยตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงสมัยปัจจุบัน พบความหมายย่อยทั้งหมด 11 ประเภท ได้แก่ ความหมายย่อย 1) ‘กรรมสิทธิ์ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง’ 2) ‘สิทธิครอบครองในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง’ 3) ‘ผลงาน-ผู้สร้าง’ 4) ‘ความสัมพันธ์ เชิงเครือญาติ’ 5) ‘ความสัมพันธ์ทางสังคม’ 6) ‘ส่วนของสิ่งมีชีวิต’ 7) ‘เหตุการณ์-ผู้ร่วมเหตุการณ์’ 8) ‘ส่วนย่อย-ส่วนใหญ่’ 9) ‘สภาพของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง’ 10) ‘หัวข้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง’ และ 11) ‘กรอบของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง’ แต่ละหน่วยสร้างแสดงความหมายย่อยแตกต่างกันไปในแต่ละสมัย เมื่อพิจารณาพัฒนาการในแง่ความหมายพบว่า หน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ ของ มีการเปลี่ยนแปลงทางความหมายแบบกว้างออก ส่วนหน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ แห่ง และ ใน มีทั้งการเปลี่ยนแปลงทางความหมาย แบบกว้างออกและแบบแคบเข้า และเมื่อพิจารณาพัฒนาการในแง่การปรากฏใช้พบว่า หน่วยสร้างนามวลี แสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ ของ มีแนวโน้มที่จะปรากฏใช้เพิ่มมากขึ้นตามลำดับสมัย ในทางตรงกันข้าม หน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ แห่ง และ ใน มีแนวโน้มที่จะปรากฏใช้ลดน้อยลงตามลำดับสมัย ทั้งนี้ กระบวนการทางภาษาที่เกี่ยวข้องกับพัฒนาการของหน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของ ของ แห่ง และ ใน ในภาษาไทยคือ กระบวนการกลายเป็นคำไวยากรณ์ กล่าวคือ เป็นผลจากนัยทางความหมายดั้งเดิมของคำว่า ของ แห่ง และ ใน ซึ่งเดิมเป็นคำเนื้อหา ก่อนที่จะเกิดการกลายเป็นตัวบ่งชี้ความเป็นเจ้าของซึ่งเป็น คำไวยากรณ์ในลำดับต่อมา
Other Abstract (Other language abstract of ETD)
This research aims to analyze the semantic subtypes of the nominal possessive constructions with the markers /khɔ̌ɔŋ/, /hɛ̀ŋ/, and /naj/ in Thai across 6 periods: 1) the Sukhothai period, 2) the Ayutthaya period, 3) the reigns of King Rama I to King Rama III period, 4) the reigns of King Rama IV to King Rama V period, 5) the reigns of King Rama VI to King Rama VIII period, and 6) the reigns of King Rama IX to King Rama X period or the present. The research also analyzes the development of these constructions from the Sukhothai period to the present. Data were collected from various types of documents and the Thai National Corpus. The analysis is based on semantico-syntactic criteria. The results indicate that the nominal possessive constructions with the markers /khɔ̌ɔŋ/, /hɛ̀ŋ/, and /naj/ from the Sukhothai period to the present express 11 semantic subtypes: 1) ‘ownership’, 2) ‘possessive right’, 3) ‘product-producer relationship’, 4) ‘kinship relationship’, 5) ‘social relationship’, 6) ‘organism parts’, 7) ‘predication-participant’ 8) ‘part-whole relationship’, 9) ‘attribute’, 10) ‘content-whole relationship’, and 11) ‘content-dominating relationship’. Each of these nominal possessive constructions expresses different semantic subtypes across historical periods. From a semantic perspective, the construction with the marker /khɔ̌ɔŋ/ demonstrates semantic broadening. In contrast, the constructions with the markers /hɛ̀ŋ/ and /naj/ exhibit both semantic broadening and semantic narrowing. From a distributional perspective, the use of the construction with the marker /khɔ̌ɔŋ/ has steadily increased over time, whereas the use of the constructions with the markers /hɛ̀ŋ/ and /naj/ has gradually declined. These developments reflect the linguistic processes of grammaticalization, in which the words /khɔ̌ɔŋ/, /hɛ̀ŋ/, and /naj/, originally being content words, gradually evolved into grammatical possessive markers.
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
ธัญลักษณ์มะระ, ธันยบูรณ์, "พัฒนาการของหน่วยสร้างนามวลีแสดงความเป็นเจ้าของที่มีตัวบ่งชี้ ของ แห่ง และ ใน ในภาษาไทย" (2024). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 74074.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/74074