Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
สิทธิของผู้ซื้อโดยสุจริตตามมาตรา 1332
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
The right of the good faith purchaser for value according to section 1332
Year (A.D.)
1984
Document Type
Thesis
First Advisor
วานิช ชุติวงศ์
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
นิติศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
นิติศาสตร์
DOI
10.58837/CHULA.THE.1984.334
Abstract
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้เขียนมุ่งที่จะวิจัยหาหลักเกณฑ์การได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินโดยทั่วไปก่อน แล้วจึงวิเคราะห์หลักผู้รับโอนไม่มีสิทธิดีกว่าผู้โอน และข้อยกเว้น จากนั้นจึงได้วิเคราะห์บทบัญญัติ มาตรา 1332 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ของไทย ผลของการวิจัยสรุปได้ว่า การได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินมีหลักเกณฑ์การได้มาอยู่ 2 ประการ คือ การได้มาโดยทานิติกรรมและการได้มาโดยผลของกฎหมายการได้มาโดยทางนิติกรรมนั้น เป็นการได้กรรมสิทธิ์จากการที่บุคคลอื่นจัดการโอนให้ผู้โอนต้องเป็นผู้มีอำนาจโอนทรัพย์สินนั้นได้ และผู้โอนต้องโอนให้โดยสมัครใจ ส่วนการได้กรรมสิทธิ์โดยผลของกฎหมาย เป็นกรณีที่กฎหมายกำหนดหลักเกณฑ์การได้กรรมสิทธิ์ไว้ เมื่อบุคคลได้ปฏิบัติหรือเป็นตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ กรรมสิทธิ์ก็ตกได้แก่ผู้นั้นเป็นการตั้งทรัพยสิทธิขึ้นมาใหม่ การได้กรรมสิทธิ์โดยทางนิติกรรมอยู่ภายใต้หลักเกณฑ์กฎหมายทั่วไปที่ว่า ผู้รับโอนไม่มีสิทธิดีกว่าผู้โอน แต่เนื่องจากความจำเป็นในทางเศรษฐกิจการค้า เพื่อคุ้มครองผู้รับโอนโดยสุจริตจึงได้บัญญัติหลักเกณฑ์ในพฤติการณ์พิเศษไว้เป็นข้อยกเว้นหลักทั่วไปให้กรรมสิทธิ์กับตกได้แก่ผู้รับโอน บทบัญญัติมาตรา 1332 ของไทย เป็นข้อยกเว้นของหลักผู้รับโอนไม่มีสิทธิดีกว่าผู้โอน เป็นการได้กรรมสิทธิ์โดยผลของนิติกรรม แต่เป็นกรรมสิทธิ์ภายใต้เงื่อนไขว่า เจ้าของที่แท้จริงอาจใช้สิทธิไถ่ทรัพย์สินคืนได้ การวิจัยยังวิเคราะห์ได้ดีกว่าการซื้อทรัพย์สินในพฤติการณ์พิเศษตามบทบัญญัติมาตรา 1332 นี้ กฎหมายต้องการเพียงความสุจริตของผู้ซื้อไม่คำนึงว่าผู้ขายจะสุจริตหรือไม่ และไม่ว่าผู้ขายจะได้รับทรัพย์สินมาโดยเหตุใดก็ตาม ถ้าผู้ซื้อได้ซื้อโดยสุจริตในพฤติการณ์พิเศษตามมาตรา 1332 ผู้ซื้อย่อมได้กรรมสิทธิ์และบทบัญญัติมาตรา 1332 ใช้บังคับการซื้อขายทรัพย์สินทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นสังหาริมทรัพย์หรืออสังหาริมทรัพย์ ส่วนการใช้สิทธิติดตามของเจ้าของที่แท้จริงไม่มีอายุความ เว้นแต่ผู้ซื้อจะได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินนั้นโดยสมบูรณ์จากอายุความได้สิทธิตามของเจ้าของที่แท้จริงจึงระงับไป ข้อเสนอแนะในวิจัยนี้คือ เสนอให้มีการเพิ่มเติมหลักเกณฑ์ในมาตรา 1332 ดังต่อไปนี้ 1. บทบัญญัติมาตรา 1332 ควรจะใช้บังคับเฉพาะการซื้อขายสังหาริมทรัพย์ 2. ควรกำหนดระยะเวลาในการใช้สิทธิ์ติดตามของเจ้าของที่แท้จริง 3. การชดใช้ราคาควรชดใช้ราคาที่ผู้ซื้อได้ชำระไปเพื่อทรัพย์สินนั้น มิใช่ชำระเพียงเท่าราคาที่ซื้อมา 4. บทบัญญัติมาตรา 1332 ใช้บังคับการซื้อขายทรัพย์ซึ่งได้มาจากการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ด้วย หากนำทฤษฏีว่าด้วยการมอบหมาย (Doctrine of entrusting) มาบัญญัติประกอบหลักเกณฑ์ตามมาตรา 1332 ก็จะทำให้บทบัญญัติมาตรา 1332 รัดกุมยิ่งขึ้น ไม่ใช่บังคับการซื้อทรัพย์สินที่ได้มาจากการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ 5. บทบัญญัติมาตรา 1332 เป็นหลักเกณฑ์การได้กรรมสิทธิ์โดยผลของนิติกรรมจึงควรนำไปบัญญัติไว้ในลักษณะซื้อขายแทนที่จะบัญญัติไว้ในลักษณะทรัพย์ดังเช่นปัจจุบัน
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
วงษ์ประภารัตน์, อนันต์, "สิทธิของผู้ซื้อโดยสุจริตตามมาตรา 1332" (1984). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 53342.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/53342