Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
ปริมาณรังสีอ้างอิงระดับท้องถิ่น ณ ศูนย์เวชศาสตร์นิวเคลียร์ ในประเทศไทย และสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา
Year (A.D.)
2024
Document Type
Thesis
First Advisor
Anchali Krisanachinda
Faculty/College
Faculty of Medicine (คณะแพทยศาสตร์)
Department (if any)
Department of Radiology (fac. Medicine) (ภาควิชารังสีวิทยา (คณะแพทยศาสตร์))
Degree Name
Master of Science
Degree Level
Master's Degree
Degree Discipline
Medical Physics
DOI
10.58837/CHULA.THE.2024.753
Abstract
Diagnostic reference level (DRL) has been an effective and practical tool in the optimization of radiation protection in medical exposure to patients. Local DRL represents the median value, or 50th percentile, of the quantity distribution of common nuclear medicine examinations. This study aims to establish LDRL at NM centers in Thailand and Myanmar. Methods: The demographic data of adult patients with body weight 45-75kg, radiation metric parameters including radiopharmaceutical administered activity (MBq), Volumetric CT dose index (CTDIvol, mGy), dose length product (DLP, mGy. cm), and scan length (cm), of SPECT, SPECT/CT, and PET/CT imaging were retrospectively collected from January 2023 to December 2024 at King Chulalongkorn Memorial Hospital (KCMH), Thailand, and Pinlon Hospital (PL), Myanmar. LDRLs were estimated and compared to the NDRL Thailand. Results: At KCMH and PL, LDRLs of administered activity of bone scan were 636 and 696 MBq, thyroid scan were 155 and 148 MBq, and renal scan were 96 and 155 MBq. NDRL Thailand of bone, thyroid, and renal scans were 800MBq, 200MBq, and 200MBq. For 18F-FDG whole-body PET/CT scan, LDRLs of administered activity at KCMH and PL were the same of 255 MBq while NDRL Thailand was 400MBq. CTDIvol and DLP of WB PET/CT scan were 4.34 mGy and 424.6 mGy.cm at KCMH, 4.72 mGy and 469.4 mGy.cm at PL, and NDRL Thailand were 11.28mGy and 500mGy.cm. Conclusion: LDRLs for common NM examinations at two centers were estimated and compared with NDRL Thailand. Although there is a notable discrepancy between the two centers based on the injected activity per body weight, clinical protocols, and equipment performance, LDRL at both centers was lower than NDRL Thailand, indicating that both centers maintain the radiation doses below national reference levels.
Other Abstract (Other language abstract of ETD)
เทคโนโลยีทางเวชศาสตร์นิวเคลียร์มีความก้าวหน้าเป็นผลให้มีการเพิ่มขึ้นของจำนวนการตรวจทางคลินิกในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัย มีบทบาทสำคัญในการป้องกันอันตรายจากรังสีจากการตรวจวินิจฉัยทางการแพทย์ในระดับท้องถิ่นซึ่งจะใช้ค่ามัธยฐานของการกระจายของปริมาณความแรงรังสีที่่ใช้ในกระบวนการตรวจทางเวชศาสตร์นิวเคลียร์ที่พบบ่อย งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อกำหนดค่าระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัยที่ศูนย์เวชศาสตร์นิวเคลียร์ในประเทศไทย และ ประเทศสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ วิธีการศึกษา: รวบรวมข้อมูลของผู้ป่วยผู ้ใหญ่ที่มีน้ำหนักตัวระหว่าง 45-75 กิโลกรัม ซึ่งได้รับการตรวจ ด้วยเครื่อง สเปคซีที และเพ็ทซีทีอย่างน้อย 20 รายต่อการตรวจ ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2566 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2567 เป็นต้นมา ข้อมูลความแรงรังสีที่ใช้วัด ได้แก่ ปริมาณสารเภสัชรังสีที่ให้ผู้ป่วยมีหน่วยเมกะเบเคอเร็ล ปริมาณรังสีตัวชี้วัดของซีทีแบบปริมาตร หน่วยมิลลิเกรย์ และผลคูณปริมาณรังสีตัวชี้วัดของซีทีแบบปริมาตรกับความยาวช่วงการสแกน หน่วยมิลลิเกรย์เซ็นติเมตร และระยะทางของการสแกนหน่วยเซ็นติเมตร ได้รับการรวบรวมย้อนหลังจากโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ประเทศไทย และโรงพยาบาลพินล่อน ประเทศสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา ต่อจากนั้นประเมินค่ามัธยฐาน และเปรียบเทียบกับ ระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัยของประเทศไทย ซึ่งอ้างอิงจากค่า75 เปอร์เซ็นไทล์ของการกระจายค่ามัธยฐาน ผลการศึกษา: ค่าปริมาณรังสีอ้างอิงระดับท้องถิ่นของความแรงของสารเภสัชรังสีที่ให้ผู้ป่วย สำหรับการถ่ายภาพกระดูกที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์และ โรงพยาบาลพินลอน เท่ากับ 636 และ 696 เมกะเบเคอเร็ล ตามลำดับ การตรวจ ไทรอยด์เท่ากับ 155 และ 148 เมกะเบเคอเร็ล และการตรวจไตเท่ากับ 96 และ 152 เมกะเบเคอเร็ล ในขณะที่ค่าระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัยของประเทศไทยสำหรับการตรวจทั้งสามรายการคือกระดูก 800, ไทรอยด์ 200 และไต 200 เมกะเบเคอเร็ล ตามลำดับ สำหรับการตรวจ เพ็ทซีทีร่างกายทั้งตัวด้วย ฟลูโอไรด์-18เอฟดีจี ค่าปริมาณรังสีอ้างอิงระดับท้องถิ่น ของความแรงรังสีที่ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์และ โรงพยาบาลพินลอน เท่ากับ 255 เมกะเบเคอเร็ล ในขณะที่ ระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัยของประเทศไทยคือ 400 เมกะเบเคอเร็ล ค่าปริมาณรังสีตัวชี้วัดของซีทีแบบปริมาตร และ ผลคูณปริมาณรังสีกับความยาวช่วงการสแกน สำหรับการตรวจเพ็ทซีทีร่างกายทั้งตัวที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์คือ 4.34 มิลลิเกรย์ และ 424.6 มิลลิเกรย์·เซ็นติเมตร โรงพยาบาลพินลอนคือ 4.72มิลลิเกรย์และ 469.4 มิลลิเกรย์·เซ็นติเมตร ระดับปริมาณรังสีอ้างอิงเพื่่อการวินิจฉัยของประเทศไทยคือ 11.28 มิลลิเกรย์และ 500 มิลลิเกรย์·เซ็นติเมตร สรุป: ค่าระดับอ้างอิงปริมาณรังสีเฉพาะท้องถิ่น (LDRL) สำหรับการตรวจเวชศาสตร์นิวเคลียร์ที่พบบ่อยทั้งสองศูนย์ได้ถูกกำหนดขึ้นและเปรียบเทียบกับค่าระดับอ้างอิงปริมาณรังสีระดับชาติของประเทศไทย (NDRL) แม้ว่าจะพบความแตกต่างระหว่างสองศูนย์อย่างชัดเจน โดยขึ้นอยู่กับปริมาณสารเภสัชรังสี ต่อหน่วยน้ำหนักตัวของผู้ป่วย แนวทางการตรวจทางคลินิก และประสิทธิภาพของอุปกรณ์ แต่ค่า LDRL ของทั้งสองศูนย์ยังคงต่ำกว่าค่า NDRL ของประเทศไทย แสดง ว่าทั้งสองศูนย์สามารถควบคุมปริมาณรังสีให้อยู่ในระดับที่ต่ำกว่าค่ามาตรฐานระดับชาติได้อย่างมีประสิทธิภาพ ควรมีการประเมินค่า LDRL อย่างสม่ำเสมอร่วมกับการประเมินคุณภาพของภาพ เพื่อการปรับปรุงประสิทธิภาพการป้องกันรังสีสำหรับผู้ป่วย.
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
Aye, Yin Moe, "Local diagnostic reference level at Nuclear Medicine Centers in Thailand and Myanmar" (2024). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 74591.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/74591