Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
วิวัฒนาการของหลักสูตรและวิธีสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษา
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
The evolution of curriculum and teaching of Thai language at the elementary level
Year (A.D.)
1981
Document Type
Thesis
First Advisor
สุมุน อมรวิวัฒน์
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
ประถมศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1981.144
Abstract
ความมุ่งหมายของการวิจัย เพื่อศึกษาและเรียบเรียงวิวัฒนาการของหลักสูตร และวิธีการสอนภาษาไทยในระดับประถมศึกษาตั้งแต่พุทธศักราช 2223 จนถึงปัจจุบัน วิธีดำเนินการวิจัย ดำเนินการวิจัยตามระเบียบวิธีเชิงประวัติศาสตร์ดังนี้ (1) ศึกษาและรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหลักสุตร และวิธีสอนภาษาไทยในสมัยต่าง ๆ จากเอกสารหลักสูตร หนังสือ วารสาร ผลงานวิจัย และเอกสารทางราชการที่เกี่ยวข้อง (2) สัมภาษณ์ผู้มีหน้าที่และความรู้เกี่ยวกับหลักสูตร และวิธีสอนภาษาไทย ตลอดจนองค์ประกอบอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง (3) นำข้อมูลที่ได้จากการศึกษา และการสัมภาษณ์ เรียบเรียงวิทยานิพนธ์ ผลการวิจัย หลักสูตรภาษาไทยมีลำดับความเป็นมาแบ่งได้เป็น 2 ยุค คือ ยุคแรก เป็นยุคก่อนมีหลักภาษาไทยลายลักษณ์อักษร สิ่งที่กำหนดให้เรียนคือเนื้อหาทีมีอยู่ในหนังสือแบบเรียน เกี่ยวกับไวยากรณ์และอักขรวิธี เน้นการอ่านออกเขียนได้ ยุคที่สองเป็นยุคที่มีหลักสูตรเป็นลายลักษณ์อักษร มีการประกาศใช้รวม 12 ฉบับ ภาษาไทยเป็นวิชาที่บังคับเรียนในหลักสูตรทุกฉบับ พัฒนาการของหลักสูตรภาษาไทยเริ่มจาก การยึดหนังสือเรียนเป็นหลัก และแบ่งเป็นแขนงวิชาย่อยๆ จนถึงการสอนทักษะทั้งสี่ คือ การอ่าน เขียน พูด ฟัง ตามแนวการสอนศิลปภาษา จากการเน้นให้อ่านออกเขียนได้ เป็นการนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน และอัตราเวลาเรียนในในแต่ละสัปดาห์ที่ค่อนข้างมากได้ลดน้อยลง ด้านความเป็นมาของวิธีการสอนภาษาไทย มีวิธีสอนแบบโบราณ แบบชาวบ้าน แลวิธีการสอนในโรงเรียน วิธีสอนแบบโบราณ เป็นวิธีสอนที่ครูบอกเนื้อหาใหม่แก่นักเรียน หลังที่นักเรียนท่องจำ สิ่งที่เรียนไปแล้วด้วยปากเปล่าได้ แบบชาวบ้านเป็นการสอนอ่านและเขียนตามความถนัดของผู้สอนมักนิยมสอนจากหนังสือแบบเรียน วิธีสอนในโรงเรียนเริ่มขึ้นเมื่อมีการตั้งโรงเรียน และมีหนังสือเรียนบังคับใช้ วิธีสอนของครูเป็นไปตามลักษณะของแต่ละแขนงวิชา ซึ่งยึดหนังสือแบบเรียนเป็นหลักตามที่หลักสูตรแนะนำ วิธีนี้ครูยังคงใช้กันจนถึงปัจจุบัน ในเวลาเดียวกัน ครูส่วนหนึ่งพยายามคิดค้นวิธีสอนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยอาศัยหลักทางจิตวิทยา และเทคโนโลยีทางการศึกษา วิธีสอนแบบเบสิค เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของวิธีสอนภาษาไทย ซึ่งเน้นการสอนอ่านเป็นคำและประโยค ต่อมาวิธีสอนภาษาไทยได้เปลี่ยนเป็นการจัดกิจกรรมการสอนทักษะทั้งสี่ตามแนวของหลักสูตร การอ่านและการเขียนเป็นทักษะที่ครูให้ความสำคัญมาก และได้มีการคิดค้นวิธีสอนใหม่ๆ ไว้หลายวิธี ปัจจุบันวิธีสอนภาษาไทย เน้นวิธีจัดกิจกรรมเป็นสือ่ให้เกิดการเรียนรู้ และแนวโน้มของการสอนภาษาไทยจะเป็นการนำข้อที่ดีของวีสอนแบบต่างๆ มาประยุกต์ใช้ และเน้นความคิดให้นำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้มากขึ้น สำหรับความเป็นมาในด้านสื่อการเรียน และการวัดผลนั้น ด้านสื่อการเรียนเริ่มจากการใช้หนังสือเรียน และไม้บรรทัดสลักต้นฉบับของครู ต่อมาเริ่มสื่อการเรียนทุประเภท มีวัสดุเครื่อมือ และกิจกรรมมาใช้ในการสอนภาษาไทย ในด้านการวัดผลสมัยโบราณ ครูเป็นผู้วัดผลสิ่งที่สอนไปแล้วด้วยปากเปล่า ต่อมาเป็นการสอบด้วยข้อสอบอัตนัย แยกตามแขนงวิชาที่กำหนดให้สอบ จึงมอบหมายให้โรงเรียนเป็นผู้ดำเนินการวัดผลเอง และการวัดผลเปลี่ยนเป็นการวัดทักษะทั้งสี่ด้วยวิธีการต่างๆ ในปัจจุบัน การวัดผลเป็นการวัดผลตามจุดมุ่งหมายเชิงพฤติกรรม โดยใช้วิธีสังเกต ซักถาม ทดสอบ และตรวจผลงาน
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
สถิตย์ภาคีกุล, อรุณี, "วิวัฒนาการของหลักสูตรและวิธีสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษา" (1981). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 54056.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/54056