ความสัมพันธ์ระหว่างเชาว์ปัญญา ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ ความสามรถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ นิสัยในการเรียน และทัศนคติในการเรียน กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

The relationships among intelligence, mathematics background, mathematics problem-solving ability and study habits and attitudes and achievement in learning mathematics of mathayom suksa three students

Author

วิมล ตันสกุล, บัณฑิตวิทยาลัย

Year (A.D.)

1985

Document Type

Thesis

First Advisor

สวัสดิ์ ประทุมราช

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

วิจัยการศึกษา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1985.310

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทำนาย 5 ตัวแปร ได้แก่ เชาวน์ปัญญา (X₁) ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ (X₂) ความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ (X₃) นิสัยในการเรียน (X₄) และทัศนคติในการเรียน (X₅) กับตัวแปรที่ใช้เป็นเกณฑ์ 2 ตัวแปรได้แก่ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรม (Y₁ ) และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามการประเมินผลของอาจารย์ประจำวิชา (Y₂ ) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่เรียนวิชาคณิตศาสตร์ ค.311 เป็นวิชาเลือก จากโรงเรียนวัดราชบพิธ จำนวน 143 คน โรงเรียนเบญจมราชาลัยจำนวน 133 คน โรงเรียนวัดสังเวชจำนวน 143 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบวัดเชาวน์ปัญญาชื่อ แมทริซีสก้าวหน้ามาตรฐาน แบบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ แบบสำรวจนิสัยในการเรียน และทัศนคติในการเรียน และแบบสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ค.311 ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ แบบเพิ่มตัวแปรเป็นขั้น ๆ ผลการวิจัย 1. สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเกณฑ์กับตัวแปรทำนาย โดยทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ปรากฏผลดังนี้ 1.1 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรมเป็นตัวแปรเกณฑ์ พบว่าสำหรับโรงเรียนวัดราชบพิธ สหสัมพันธ์มีนัยสำคัญทางสถิติทั้ง 5 ตัวแปร สำหรับโรงเรียนเบญจมราชาลัย สหสัมพันธ์มีนัยสำคัญทางสถิติ 2 ตัวแปร ได้แก่ ตัวแปรทำนาย ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ และความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ส่วนโรงเรียนวัดสังเวช สหสัมพันธ์มีนัยสำคัญทางสถิติ 3 ตัวแปร ได้แก่ตัวแปรทำนาย เชาวน์ปัญญา ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ และความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ 1.2 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามการประเมินผลของอาจารย์ประจำวิชาเป็นตัวแปรเกณฑ์ พบว่าสำหรับโรงเรียนวัดราชบพิธ และโรงเรียนวัดสังเวช สหสัมพันธ์มีนัยสำคัญทางสถิติทั้ง 5 ตัวแปร ส่วนโรงเรียนเบญจมราลัยสหสัมพันธ์มีนัยสำคัญทางสถิต 4 ตัวแปร ได้แก่ ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ ความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ นิสัยในการเรียน และทัศนคติในการเรียน 2. สหสัมพันธ์พหุคูณ และสมการถดถอยของกลุ่มตัวทำนาย กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ในรูปคะแนนมาตรฐาน และคะแนนดิบ ปรากฏผลดังนี้ โรงเรียนวัดราชบพิธ 2.1 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรมเป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y₁ = -5.5364+6.9243 X₂ + 0.0476 X₄ | Z ₁ = 0.8272 Z2 + Z ₂ + 0.1030 Z ₄ สหสัมพันธ์พหุคูณ R= .8714 2.2 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามการประเมินผลของอาจารย์ประจำวิชาเป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y2 = -1.8445+1.0005 X₂ + 0.00055 X₄ | Z 2 = 0.8682 Z ₂ + 0.0864 Z ₄ สหสัมพันธ์พหุคูณ R= .9043 โรงเรียนเบญจมราชาลัย 2.3 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรม เป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y₁ = -1.7454+4.2416 X₂ + 0.3364 X₃ | Y ₂ = 0.4295 Z ₂ + 0.2356 Z₃ สหสัมพันธ์พหุคูณ R=.5760 2.4 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามการประเมินผลของอาจารย์ประจำวิชาเป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y2 = -2.7984+1.2506 X₂ + 0.0067 X₅ | Z ₂ = 0.7358 Z ₂ + 0.1345 Z5 สหสัมพันธ์พหุคูณ R=.7571 โรงเรียนวัดสังเวช 2.5 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรมเป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y₁ = -0.0194+2.3767 X₂ + 0.1237 X₃ | Z ₁ = 0.4764 Z ₂ + 0.1835 Z₃ สหสัมพันธ์พหุคูณ R=.6007 2.6 เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ตามการประเมินผลของอาจารย์ประจำวิชาเป็นตัวแปรเกณฑ์ สมการถดถอยพหุคูณจะได้ Y2 = -2.6615+1.0270 X₂ + 0.0236 X₁ +0.0062 X₅ | Z ₂ = 0.7271 Z ₂ + 0.1251 Z ₁ +0.1117 Z5 สหสัมพันธ์พหุคูณ R=.8044

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.

Recommended Citation

ตันสกุล, วิมล, "ความสัมพันธ์ระหว่างเชาว์ปัญญา ความรู้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ ความสามรถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ นิสัยในการเรียน และทัศนคติในการเรียน กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3" (1985). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 48693.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/48693