Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
ระบบพยางค์หนักเบาของคำหลายพยางค์ในภาษาไทย
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
The accentual system of polysyllabic words in Thai
Year (A.D.)
1985
Document Type
Thesis
First Advisor
สุดาพร ลักษณียนาวิน
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
ภาษาไทย
DOI
10.58837/CHULA.THE.1985.713
Abstract
ในภาษาไทยคำสามัญ 3-4 พยางค์จะมีพยางค์หนักเป็นเอกที่พยางค์สุดท้ายของคำ การกำหนดตำแหน่งของพยางค์หนักเป็นโทขึ้นอยู่กับโครงสร้างพยางค์ของ 2 พยางค์แรกของคำว่าเป็นพยางค์เชื่อมหรือไม่เชื่อม ในกรณีที่เป็นพยางค์เชื่อมทั้งคู่หรือมีพยางค์ใดพยางค์หนึ่งเป็นพยางค์เชื่อมได้มีผู้ศึกษากำหนดพยางค์หนักเป็นโทไว้แล้ว แต่ในกรณีที่เป็นพยางค์ไม่เชื่อมทั้งคู่ยังไม่มีผู้ใดได้ศึกษาไว้ วิทยานิพนธ์นี้มีจุดประสงค์ที่จะศึกษาว่า โครงสร้างพยางค์ของพยางค์ไม่เชื่อมที่แตกต่างกัน จะมีอิทธิพลต่อการกำหนดตำแหน่งของพยางค์หนักหรือไม่โดยกำหนดให้พยางค์ไม่เชื่อมมีลักษณะแตกต่างกันดังต่อไปนี้คือ เป็นพยางค์เปิดกับพยางค์ปิด พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ กับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก พยางค์ที่มีสระสูงกว่ากับพยางค์ที่มีสระต่ำกว่า ในการวิจัยนี้ได้ให้ผู้บอกภาษาชาวไทยกรุงเทพฯ จำนวน 5 คน อ่านค่าทดสอบที่มีลักษณะดังกล่าวข้างต้นรมทั้งสิ้น 201 คำ คำละ 2 ครั้ง รวมจำนวนคำที่จะนำมาวิเคราะห์ทั้งสิ้น 2010 คำ ในการวิเคราะห์พบการลงเสียงหนักที่พยางค์เชื่อมซึ่งแตกต่างกันและนำผลมาเปรียบเทียบอัตราส่วนกันได้ดังนี้คือ ระหว่างพยางค์เปิดกับพยางค์ปิดเท่ากับ 7:191 คำ ระห่างพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิกเท่ากับ 0:355 คำ ระหว่างพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ เท่ากับ 9:266 คำ ระหว่างพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ กับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิกเท่ากับ 37:176 คำ ระหว่างพยางค์ที่มีสระสูงกว่ากับพยางค์ที่มีสระต่ำกว่าเท่ากับ 97:73 คำ ผลการวิเคราะห์นี้นำไปสู่ข้อสรุปในการเสนอกตำแหน่งของพยางค์หนักเป็นโทในคำสามัญ 3-4 พยางค์ที่มีโครงสร้างพยางค์ของ 2 พยางค์แรกเป็นพยางค์หนักไม่เชื่อมได้ดังนี้คือ 1. ระหว่างพยางค์เปิดกับพยางค์ปิด ตำแหน่วของพยางค์หนักจะได้แก่ พยางค์ปิด 2. ระหว่างพยางค์ปิดดด้วยหน่ยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก ตำแหน่งของพยางค์หนักจะได้แก่ พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก 3. ระหว่างพยางค์ปิดดด้วยหน่ยเสียงกักเส้นเสียงกับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ ตำแหน่งของพยางค์หนักจะได้แก่พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ 4. ระหว่างพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงกักอื่นๆ กับพยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก ตำแหน่งของพยางค์หนักจะได้แก่ พยางค์ที่ปิดด้วยหน่วยเสียงนาสิก ส่วนกรณีที่พยางค์เชื่อมแตกต่างกันที่มีคุณลักษณะของสระสูงต่ำต่างกันนั้น ไม่สามารถจะกำหนดตำแหน่งของพยางค์หนักได้
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
สุรินทร์ไพบูลย์, สุกัลยา, "ระบบพยางค์หนักเบาของคำหลายพยางค์ในภาษาไทย" (1985). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 48610.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/48610