Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
พุทธปรัชญาเรื่อง กรรม ในนวนิยายของกฤษณา อโศกสิน
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Buddhist concepts of karma in Krisana Asoksin's novels
Year (A.D.)
1987
Document Type
Thesis
First Advisor
ขวัญดี อัตวาวุฒิชัย
Second Advisor
วิจิตร เกิดวิสิษฐ์
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
วรรณคดีเปรียบเทียบ
DOI
10.58837/CHULA.THE.1987.783
Abstract
วิทยานิพนธ์นี้มุ่งวิเคราะห์พุทธปรัชญาเรื่องกรรมในนวนิยายของกฤษณา อโศกสิน ในช่วงระยะเวลา พ.ศ. 2505 -2515 โดยศึกษาถึงพุทธปรัชญาเรื่องกรรมที่นักเขียนนำไปใช้ในนวนิยายโดยมีลำดับขั้นตอนการศึกษา ดังนี้ คือ ในขั้นแรก เป็นการศึกษาพุทธปรัชญาเรื่องกรรมโดยศึกษาถึงความหมายของกรรมและกฎแห่งกรรม ประเภทของกรรม สาเหตุแห่งกรรม กรรมกับการให้ผล ความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและวิบากกรรม จากการศึกษาพบว่า กิเลสทำให้เกิดกรรมและกรรมทำให้เกิดวิบากกรรมเป็นวัฏฏะ 3 วนเวียนเช่นนี้อยู่ไม่จบสิ้น ความเข้าใจเรื่องผลของกรรม ยังเข้าใจสับสนกันอยู่บ้างในระหว่างพุทธศาสนิกชน และนักประพันธ์ได้สะท้อนพุทธปรัชญาเรื่องกรรมใน นวนิยายของตนอีกด้วย ขั้นที่สอง เป็นการศึกษาพุทธปรัชญาเรื่องกรรมในวรรณกรรมไทยยุคก่อน นวนิยาย พ.ศ. 2515 โดยศึกษาในแง่รูปแบบการนำเสนอ จากการศึกษาพบว่าการนำเสนอพุทธปรัชญาเรื่องกรรมในวรรณกรรมไทยยุคก่อน นวนิยายเป็นการเสนอในรูปแบบของวรรณกรรมศาสนาแท้ ๆ เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวในสมัยพุทธกาล และพุทธประวัติต่อมาเริ่มนำเสนอในรูปนิยายพื้นบ้าน บทร้อยกรองต่าง ๆ จนกระทั่งถึงยุค นวนิยายไทยซึ่งในระยะแรกยังเป็นการนำเสนอในรูป นวนิยายอิงหลักธรรมะ ต่อมาได้พัฒนาเปลี่ยนแปลงการนำเสนอในรูปแบบของ นวนิยายชีวิต ซึ่งเป็นรูปแบบของวรรณกรรมที่ได้รับความนิยมกันอย่างกว้างขวาง ขั้นที่สาม ผู้วิจัยศึกษาถึงอิทธิพลของ พุทธศาสนาที่มีผลกระทบต่องานเขียน นวนิยายของ กฤษณา อโศกสิน ในแง่ประวัติชีวิตส่วนตัว และทัศนะคติเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องกรรม จากการศึกษาพบว่า กฤษณา อโศกสิน ผังใจกับความเชื่อเรื่องกรรมเป็นอย่างมาก กฤษณา อโศกสิน เชื่อถือกฎแห่งกรรมในลักษณะที่ว่าการทำดีย่อมได้ดี การทำชั่วย่อมได้ชั่ว แต่วาระที่กรรมดีและกรรมชั่วจะสนองไม่ตายตัว ขึ้นอยู่กับกำลังของกรรม กฤษณา อโศกสิน มีความเชื่อเรื่องกรรมเก่าเห็นว่า กรรมเก่า มีอิทธิพลต่อชีวิตมนุษย์แต่เน้นความสำคัญของกรรมปัจจุบันมากกว่า นั้นก็คือ กรรมปัจจุบันมีอิทธิพลเหนือกรรมเก่าอย่างสิ้นเชิง นอกจากนี้กรรมอาจจะส่งผลทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม ขั้นที่สี่ ผู้วิจัยศึกษาถึงพุทธปรัชญาเรื่องกรรมใน นวนิยายของ กฤษณา อโศกสิน รวม 5 เรื่อง ได้แก่ บาปสลาย เรือมนุษย์ น้ำเซาะทราย เมียหลวง และ ถนนสายเสน่หา พบว่า 1. กฤษณา อโศกสิน เชื่อว่า กิเลสตัณหาเป็นบ่อเกิดแห่งกรรมและวิบากกรรม 2. กฤษณา อโศกสิน มีความเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมไปในแนวทางเดียวกันกล่าวคือ เชื่อว่าการทำความดีย่อมได้ดี การทำความชั่วย่อมได้ชั่ว 3. กฤษณา อโศกสิน มีความเชื่อเกี่ยวกับกรรมเก่าว่า เหตุการณ์ในชีวิตมนุษย์ส่วนหนึ่งมีผลมาจากกรรมเก่า แต่กรรมปัจจุบันมีอิทธิพลเหนือกว่า 4. พุทธปรัชญาเรื่องกรรมในนวนิยายของกฤษณา อโศกสิน เป็นพุทธปรัชญาในระดับชาวบ้าน การวิจัยนี้เป็นการศึกษาวิเคราะห์วรรณกรรมไทยในแง่วรรณคดีเปรียบเทียบโดยศึกษาเกี่ยวกับพุทธปรัชญาเรื่องกรรมประกอบการวิเคราะห์เปรียบเทียบนวนิยายที่มีรายละเอียดและเนื้อหาสะท้อนความเชื่อเรื่องกรรมตามทัศนะของผู้ประพันธ์ อันจะแสดงให้เห็นลักษณะที่ว่าวรรณกรรมได้สะท้อนความคิดทางปรัชญา อันจะเป็นประโยชน์ในการศึกษาและเข้าใจวรรณกรรมไทยในแวดวงที่กว้างขวางและมีความลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
อัลภาชน์, อัลภา, "พุทธปรัชญาเรื่อง กรรม ในนวนิยายของกฤษณา อโศกสิน" (1987). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 46751.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/46751