Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ภาวะออกซิเดชั่นจากการให้เหล็กทางเส้นเลือดแบบเร็วและแบบช้าในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังที่ทำการฟอกเลือด

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Oxidative stress from rapid and slow intravenous iron replacement in patient on hemodialysis

Year (A.D.)

2002

Document Type

Thesis

First Advisor

สมชาย เอี่ยมอ่อง

Second Advisor

ปิยะรัตน์ โตสุโขวงศ์

Faculty/College

Faculty of Medicine (คณะแพทยศาสตร์)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

อายุรศาสตร์

DOI

10.58837/CHULA.THE.2002.755

Abstract

วัตถุประสงค์ ศึกษาผลการให้ IV iron ในผู้ป่วยไตวายเรื้อรัง ในแง่ทำให้เกิด oxidative stress ว่าวิธีการในการให้ IV iron ที่มีคำแนะนำการให้ระหว่างแบบเร็ว และแบบช้า วิธีใดจะทำให้เกิด oxidative stress น้อยที่สุด วิธีดำเนินการ เป็นการศึกษาแบบ Prospective Cross-over Clinical Trial ในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังที่ทำการฟอกเลือดและจำเป็นต้องให้เหล็กทางเส้นเลือดทุก 2 สัปดาห์ จำนวน 19 ราย แต่ละรายจะทำการศึกษาช่วงที่ผู้ป่วยฟอกเลือด 3 ครั้ง เป็นช่วงที่ให้เหล็ก2ครั้ง ด้วยวิธีที่ต่างกัน และอีกครั้งฟอกเลือดโดยไม่ให้เหล็ก แต่ละครั้งเก็บข้อมูล ภาวะเหล็กในร่างกาย (serum iron, UIBC, TIBC, ferritin) ตัวแทนภาวะออกซิเดชั่น (plasma และ Rbc MDA) และตัวแทนภาวะต้านออกซิเดชั่น (Total antioxidant) เป็นระยะ เพื่อมาเปรียบเทียบกันโดยใช้พื้นที่ใต้กราฟ ผลการศึกษา การให้เหล็กด้วยวิธีฉีดใน5นาที และหยดใน1ชั่วโมง เกิดภาวะเหล็กเกินความสามารถของ transferin ที่จะจับ 11/19 และ 10/19 รายตามลำดับ ภาวะออกซิดั่นที่ดูจากพื้นที่ใต้กราฟของ plasma MDA (mM.min) และ Rbc MDA (nM.min/gHb) พบว่ากลุ่มที่ได้ IV iron 5 นาที เท่ากับ 726.2 +- 258.6, 8377.9 +- 11600.6 กลุ่มที่ได้ IV iron 60 นาที เท่ากับ 803.2 +- 174.3, 9305.0 +- 11839.9 ไม่แตกต่างกันในทางสถิติ (p=0.27 และ 0.24) ส่วนกลุ่มที่ไม่ได้ให้เหล็กเท่ากับ 687.7 +- 176.0, 10135.0 +- 17362.7 ส่วน total antioxidant capacity มีค่าลดลงระหว่างการฟอกเลือดทั้งและไม่แตกต่างกันระหว่างการให้เหล็กสองวิธี การเกิดอาการแสดงไม่พึงประสงค์ระหว่างการให้เหล็กไม่แตกต่างกันในสองวิธี สรุป การให้เหล็กทั้ง 2 วิธี ไม่ได้ก่อให้เกิดผลข้างเคียงในแง่อาการทางคลินิก และการเปลี่ยนแปลงของภาวะออกซิเดชั่นที่แตกต่างไปจากการไม่ให้ในประชากรกลุ่มที่ศึกษา ดังนั้นเป็นการยืนยันถึงความปลอดภัยในการให้เหล็กในผู้ป่วย และการให้แบบเร็ว 5 นาที ไม่ก่อให้เกิดผลเสียเมื่อเทียบกับการให้ช้าใน 1ชั่วโมง ในขณะที่มีความสะดวก ประหยัด และลดการสูญเสียยาจากการฟอกเลือดได้

Other Abstract (Other language abstract of ETD)

Objectives : To compare the degree of oxidative stress induced by two methods, rapid injection vs. slow infusion, of intravenous iron therapy. Methods : A prospective cross-over clinical trial was conducted in 19 stable hemodialysis patients requiring intravenous iron sucrose therapy every 2 weeks. Each patient was studied during 3 hemodialysis sessions by cross-over between two methods of IV iron therapy intervened with a non IV iron therapy session. Iron profile, oxidative stress markers (plasma and Rbc malonyldialdehyde or MDA) and antioxidative stress marker (Total antioxidant status), was collected periodically. Results : Both methods did not induce clinical severe adverse effects, but induced oversaturation stage of iron in 11/19 case in rapid IV iron group and 10/19 case in slow IV iron group. Oxidative stress demonstrated by AUC0-240 min of plasma MDA (mM.min) and Rbc MDA (nM.min/gHb) in rapid IV iron group (726.2 +- 258.6 and 8377.9 +- 11600.6) and slow IV iron group (803.2 +- 174.3 and 9305.0 +- 11839.9) were not different (p=0.27 and 0.24). These markers in iron group are 687.7 +- 176.0 and 10135.0 +- 17362.7. Total antioxidant level was decrease during hemodialysis in all groups. Conclusions : This study reassures that both IV iron methods can be safely used in hemodialysis patient. The rapid injection of iron sucrose in 5 min should be the method of choice because it is more convenience and still retain the safety profile.

Link to Full Text

Share

COinS