Abstract
เหตุผลของการทำวิจัย : เนื่องจากเด็กอายุ 1 - 5 ปี จะกลายเป็นกำลังสำคัญของประเทศในอนาคตเด็ก ๆ เหล่านี้ได้เกิดในภูมิภาคที่แตกต่างกันไปในประเทศและเนื่องจากยังไม่มีข้อมูลการศึกษาเกี่ยวกับความแตกต่างของพัฒนาการของเด็กกลุ่มนี้วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความแตกต่างของพัฒนาการและปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการของเด็กอายุ 1 - 5 ปี ในกรุงเทพฯ กับเด็กในภาคเหนือตอนบนรูปแบบการวิจัย : การศึกษาวิจัยเชิงเปรียบเทียบ (Comparative Studies)สถานที่ทำการวิจัย : โรงเรียนในเขตบางกะปิ กรุงเทพฯ และในอำเภอลี้ จังหวัดลำพูนตัวอย่างและวิธีการศึกษา : เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างเด็กอายุ 1 - 5 ปี ทั้งหมด 260 คนในกรุงเทพฯ จำนวน 130 คน ในจังหวัดลำพูน จำนวน 130 คน โดยใช้แบบคัดกรองพัฒนาการเด็กอายุแรกเกิด – 5 ปี ฉบับกรมสุขภาพจิต(70 ข้อ) (TDSI) ทดสอบพัฒนาการเด็ก และใช้แบบสอบถามสำหรับผู้ปกครอง ใช้การทดสอบการแจกแจงแบบ HypergeomatricDistribution ด้วย Exact test ทดสอบความแตกต่างของข้อมูลทั่วไปและเปรียบเทียบความแตกต่างของพัฒนาการเด็กของทั้งสองที่ตรวจสอบปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการเด็กด้วยสถิติ Fisher’s Exact Test และChi-Squareผลการศึกษา : พบว่าไม่มีความแตกต่างของพัฒนาการทั้ง 5 ด้าน พัฒนาการด้านการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กและสติปัญญา (FM) ในกรุงเทพฯ พบปัจจัยที่สัมพันธ์กัน คือ บุคคลที่เด็กอาศัยอยู่ด้วยในเด็กที่อาศัยอยู่กับทั้งบิดาและมารดา มีพัฒนาการที่สมวัยมากกว่าเด็กที่อาศัยอยู่กับบิดาคนเดียวมารดาคนเดียว ญาติ หรืออื่น ๆ (p <0.001) เด็กที่อยู่ในครอบครัวที่บิดามารดาที่มีสถานภาพสมรสกัน มีพัฒนาการที่สมวัยมากกว่าเด็กที่อยู่ในครอบครัวที่มีบิดาและมารดามีสถานภาพหย่าร้าง แยกกันอยู่และเป็นหม้าย (p <0.001) และเด็กที่อยู่ในครอบครัวเดี่ยวมีพัฒนาการสมวัยมากกว่าครอบครัวขยาย (p = 0.011) ในขณะที่ในจังหวัดลำพูนพบปัจจัย คือ เด็กที่อยู่ในครอบครัวที่บิดามารดามีสถานภาพสมรสกันมีพัฒนาการที่สมวัยมากกว่าเด็กที่อยู่ในครอบครัวที่มีบิดาและมารดามีสถานภาพหย่าร้าง แยกกันอยู่ และเป็นหม้าย (p = 0.005) พัฒนาการด้านการเข้าใจภาษา (RL) ในกรุงเทพฯ พบว่าเด็กที่เล่นมือถือ เกมส์เฉลี่ยวันละมากกว่า 3 ชั่วโมง มีผลลบต่อพัฒนาการมากกว่าเด็กที่เล่นน้อยกว่า 3 ชั่วโมง (p = 0.025) พัฒนาการด้านการใช้ภาษา (EL)ในจังหวัดลำพูนพบปัจจัย คือ การสูบบุหรี่ของมารดาก่อนการตั้งครรภ์(p = 0.034) และการสูบบุหรี่ระหว่างเลี้ยงดูเด็ก (p = 0.025) มีผลลบทำให้เด็กพัฒนาการไม่สมวัยสรุป : ไม่มีความแตกต่างของพัฒนาการของเด็กอายุ 1 - 5 ปี ในกรุงเทพฯกับเด็กในภาคเหนือตอนบน ปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการของเด็กในกรุงเทพฯ คือ บุคคลที่เด็กอาศัยอยู่ด้วยสถานภาพสมรสของบิดามารดาลักษณะของครอบครัวและเด็กที่เล่นมือถือ เกมส์ เฉลี่ยวันละมากกว่า3 ชั่วโมง ส่วนในจังหวัดลำพูน ปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการ คือ สถานภาพสมรสของบิดามารดา การสูบบุหรี่ของมารดาก่อนการตั้งครรภ์และระหว่างเลี้ยงดูเด็ก.
DOI
10.58837/CHULA.CMJ.59.3.7
First Page
313
Last Page
323
Recommended Citation
สมบูรณ์มี, นงคราญ and วัชรสินธุ, อลิสา
(2015)
"ความแตกต่างของพัฒนาการของเด็กอายุ 1 - 5 ปี ระหว่างเด็กในกรุงเทพฯ กับเด็กในภาคเหนือตอนบน,"
Chulalongkorn Medical Journal: Vol. 59:
Iss.
3, Article 7.
DOI: https://doi.org/10.58837/CHULA.CMJ.59.3.7
Available at:
https://digital.car.chula.ac.th/clmjournal/vol59/iss3/7