Abstract
เหตุผลของการทำวิจัย : การปรับตัวในมหาวิทยาลัยเป็นการปรับตัวช่วงหนึ่งที่มีความสำคัญของวัยรุ่น แต่การศึกษาการปรับตัวในมหาวิทยาลัยในประเทศไทยยังมีค่อนข้างน้อย และการศึกษาในอดีตจะเป็นการศึกษากับนิสิตทุกคณะ การศึกษาครั้งนี้อาจจะเป็นข้อมูลที่ใช้เป็นแนวทางในการช่วยเหลือพัฒนาการปรับตัวในมหาวิทยาลัยของนิสิตชั้นปีที่ 1คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยวัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการปรับตัวในมหาวิทยาลัย และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปรับตัวในมหาวิทยาลัยของนิสิตชั้นปีที่ 1 คณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยรูปแบบการวิจัย : การศึกษาวิจัย ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่งสถานที่ทำการศึกษา : คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตัวอย่างและวิธีการศึกษา : ประชากรตัวอย่าง คือ นิสิตชั้นปีที่ 1 ระดับปริญญาตรี คณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ศึกษาในภาคการศึกษาต้น ปีการศึกษา2556 จำนวน 247 คน เครื่องมือของการเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล และแบบประเมินการปรับตัวในมหาวิทยาลัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ค่าเฉลี่ย, ร้อยละ, Pearsoncorrelation, Spearman’s rhocorrelation, independent samplest - test, one way ANOVA, และ regression analysis.ผลการศึกษา : ผลการศึกษาพบว่านิสิตชั้นปีที่ 1 คณะแพทยศาสตร์ส่วนใหญ่มีการปรับตัวโดยรวม การปรับตัวด้านการเรียน การปรับตัวด้านส่วนตัวและอารมณ์ และการปรับตัวด้านสังคม ระดับปานกลางค่อนข้างดี และการปรับตัวด้านความผูกพันกับสถานศึกษาและความมุ่งมั่นในเป้าหมายระดับดี ปัจจัยส่วนบุคคลที่ทำนายการปรับตัวในมหาวิทยาลัยคือ อายุ ผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และการทำกิจกรรมนอกหลักสูตรขณะเรียนมหาวิทยาลัย โดยพบว่าการปรับตัวโดยรวมมีปัจจัยในการทำนาย คือ การทำกิจกรรมในระดับมาก(p = 0.001) การทำกิจกรรมในระดับปานกลาง (p = 0.018) อายุ(p = 0.040) และผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย(p = 0.048) การปรับตัวด้านการเรียนมีปัจจัยทำนาย คือ ผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย (p = 0.026) การปรับตัวด้านส่วนตัวและอารมณ์มีปัจจัยทำนาย คือ อายุ (p = 0.010) การปรับตัวด้านสังคมมีปัจจัยในการทำนาย คือ การทำกิจกรรมในระดับมาก(p <0.001) การทำกิจกรรมในระดับปานกลาง (p = 0.004) และอายุ(p = 0.029) และการปรับตัวด้านความผูกพันกับสถานศึกษา และความมุ่งมั่นในเป้าหมายมีปัจจัยในการทำนาย คือ การทำกิจกรรมในระดับมาก (p = 0.003) และการทำกิจกรรมในระดับปานกลาง(p = 0.032)สรุป : นิสิตส่วนใหญ่มีการปรับตัวในมหาวิทยาลัยโดยรวม การปรับตัวด้านการเรียน ด้านส่วนตัวและอารมณ์ และด้านสังคม ระดับปานกลางค่อนข้างดี และการปรับตัวด้านความผูกพันกับสถานศึกษาและความมุ่งมั่นในเป้าหมายระดับดี ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความสัมพันธ์กับการปรับตัวในมหาวิทยาลัย คือ อายุ ผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และการทำกิจกรรมนอกหลักสูตรขณะเรียนมหาวิทยาลัย ผลการศึกษานี้อาจจะนำไปใช้ในการวางแผนจัดกิจกรรมในการพัฒนาการปรับตัวในมหาวิทยาลัยของนิสิตชั้นปีที่ 1คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ต่อไป.
DOI
10.58837/CHULA.CMJ.58.4.8
First Page
457
Last Page
469
Recommended Citation
ศรีวัฒนาวานิช, ณัฐวุฒิ and พิทยรัตน์เสถียร, ณัทธร
(2014)
"การปรับตัวในมหาวิทยาลัยของนิสิตชั้นปีที่ 1คณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,"
Chulalongkorn Medical Journal: Vol. 58:
Iss.
4, Article 8.
DOI: https://doi.org/10.58837/CHULA.CMJ.58.4.8
Available at:
https://digital.car.chula.ac.th/clmjournal/vol58/iss4/8