Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
การจำแนกกลุ่มจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ด้วยวิธีวิเคราะห์ตัวประกอบ
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Regionalization of the provinces in the North Eastern region by factor analysis
Year (A.D.)
1982
Document Type
Thesis
First Advisor
สุชาดา กีระนันทน์
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
พาณิชยศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
สถิติ
DOI
10.58837/CHULA.THE.1982.402
Abstract
ในการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม จำเป็นต้องมีการกำหนดพื้นที่เพื่อเป็นขอบเขตในการกำหนดเป้าหมายของการพัฒนา การจำแนกพื้นที่และทราบถึงปัจจัยที่สำคัญในพื้นที่จึงมีความสำคัญต่อการวางแผนมากการวิจัยนี้ ใช้วิธีวิเคราะห์ตัวประกอบของตัวแปรที่ใช้วัดความสำคัญรายจังหวัด โดยมีตัวชี้นำทางด้านเศรษฐกิจ สังคม ประชากร การเกษตร และสาธารณูปโภค เพื่อจำแนกกลุ่มและค้นหาตัวแปรที่สำคัญในกลุ่มจากการวิจัย พบว่าตัวแปรที่สำคัญของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือ ความยาวถนนและพื้นที่ที่สามารถเพาะปลูกได้ แสดงว่า การเข้าถึงพื้นที่และ ความอุดมสมบูรณ์ของที่ดิน เป็นปัจจัยที่สำคัญในการวางแผนพัฒนา จังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สามารถจำแนกออกได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มพื้นที่เด่นมี 4 จังหวัด คือ จังหวัดนครราชสีมา จังหวัดขอนแก่ จังหวัดอุดรธานี และจังหวัดอุบลราชธานี ทั้งนี้จากการพัฒนาในช่วงแผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 3-4 มีส่วนทำให้กลุ่มจังหวัดเหล่านี้เป็นกลุ่มเมืองหลักของภาค ตัวแปรที่สำคัญในกลุ่มนี้คือ จำนวนประชากรเมือง ปริมาณการใช้กระแสไฟฟ้าในครัวเรือน ร้านค้า และอุตสาหกรรม พื้นที่ชลประทาน ยอดเงินฝากและยอดเงินกู้ ซึ่งแสดงถึงความเป็นเมืองสูง มีการบริการทางด้านสาธารณูปโภค และสาธารณูปการที่อำนวยความสะดวกในการดำรงชีวิตอย่างชาวเมือง มีการออมทรัพย์ และการลงทุนทางด้านการค้าและอุตสาหกรรมสำหรับกลุ่มพื้นที่ด้อยมี 12 จังหวัด คือ จังหวัดนครพนม จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดสกลนคร จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดหนองคาย จังหวัดร้อยเอ็ด จังหวัดมหาสารคาม จังหวัดชัยภูมิ จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดกาฬสินธ์ จังหวัดเลย และจังหวัดยโสธร เป็นกลุ่มที่ได้รับความสนใจในการพัฒนาจากรัฐบาลในช่วงที่ผ่านมาไม่เท่าที่ควร ประกอบกับลักษณะภูมิประเทศ และความอุดมสมบูรณ์ของดิน ก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้จังหวัดเหล่านี้ถูกจัดอยู่ในกลุ่มพื้นที่ด้อย ตัวแปรที่สำคัญของกลุ่มนี้คือ จำนวนครัวเรือนเกษตร พื้นที่เพาะปลูกสุทธิ จำนวนประชากรจังหวัด และยอดเงินกู้ ซึ่งแสดงถึงความเป็นชนบท และประชากรอยู่ในภาคการเกษตรค่อนข้างสูง และมีความต้องการเงินทุนสูง ในการทดสอบสมมุติฐานว่า กลุ่มจังหวัดทั้ง 2 มีความแตกต่างกันหรือไม่ พบว่า ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% กลุ่มจังหวัดทั้งสองมีความแตกต่างกัน
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
กวางวโรภาส, สุดา, "การจำแนกกลุ่มจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ด้วยวิธีวิเคราะห์ตัวประกอบ" (1982). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 61892.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/61892