การใช้ลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระสูง ในการแบ่งเขตภาษาถิ่นในจังหวัดตรัง กระบี่ พังงา และภูเก็ต

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

The use of the phonetic characteristics of High Vowels for a Dialect Survey of Trang, Krabi, Phangnga, and Phuket

Author

เจริญขวัญ ธรรมประดิษฐ์, บัณฑิตวิทยาลัย

Year (A.D.)

1981

Document Type

Thesis

First Advisor

สุดาพร ลักษณียนาวิน

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

อักษรศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

ภาษาศาสตร์

DOI

10.58837/CHULA.THE.1981.573

Abstract

จุดมุ่งหมายของวิทยานิพนธ์นี้คือ การศึกษาและเปรียบเทียบลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระสูง /i:/ และ /u:/ เพื่อนำมาแบ่งเขตภาษาไทยถิ่นใต้ในจังหวัดตรัง กระบี่ พังงา และภูเก็ต โดยใช้รายการคำที่สามารถสำรวจลักษณะทางสัทศาสตร์ของวรรณยุกต์ได้พร้อมกันไป การศึกษาครั้งนี้ นอกจะชี้ให้เห็นว่า การใช้ตัวแปรต่างๆทางเสียง เช่น ลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระ และวรรณยุกต์ ในการแบ่งเขตภาษาถิ่นจะทำได้อย่างไรแล้ว ยังเป็นการวิจัยภาษาไทยถิ่นใต้ด้วยวิธีการที่มีระบบ และมีความเป็นปรนัย ข้อมูลในการศึกษาวิเคราะห์นี้ ได้จากการสัมภาษณ์ผู้บอกภาษา จำนวน 23 คน ซึ่งเลือกมาอย่างมีเกณฑ์ และถือว่าเป็นตัวแทนของผู้พูดภาษาในเขตพื้นที่ 23 พื้นที่ ใน 4 จังหวัดที่สุ่มมาอย่างมีระบบ ผลการวิจัยแสดงว่า การใช้ลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระ แบ่งเขตภาษาใน 4 จังหวัด ดังกล่าวนั้น สามารถแบ่งภาษาเป็นภาษาย่อยได้ 3 กลุ่ม คือ 1. ภาษาภูเก็ตและพังงา 2. ภาษากระบี่ และ 3.ภาษาตรัง ส่วนการแบ่งภาษาโดยใช้ลักษณะทางสัทศาสตร์ของวรรณยุกต์ มาเป็นเกณฑ์นั้น สามารถแบ่งภาษาได้เป็น 2 กลุ่ม คือ 1. ภาษาภูเก็ตและพังงา และ 2. ภาษากระบี่และตรัง ภาษาภูเก็ตและพังงา มีลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระและวรรณยุกต์แตกต่างกัน จากภาษากระบี่และตรัง ภาษากระบี่และตรังซึ่งมีลักษณะทางสัทศาสตร์ของวรรณยุกต์เหมือนกันนั้น มีลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระแตกต่างกัน ภาษาตรังยังแบ่งเป็นภาษาถิ่นย่อยๆ ได้อีก รวมทั้งสิ้น 3 ภาษาย่อย จากความแตกต่างของการเลือกใช้เสียงสระในคำ ความแตกต่างนี้ อาจตีความได้ว่า เป็นความแตกต่างระหว่างถิ่น หรือความแตกต่างเชิงสังคม ได้ทั้งสองกรณี ในการวิจัยครั้งนี้ ได้สุ่มตัวอย่างและเก็บข้อมูลโดยควบคุมตัวแปรเชิงสังคม ดังนั้น ความแตกต่างที่พบจากการศึกษาวิจัยครั้งนี้ จึงเป็นความแตกต่างของภาษาถิ่น การศึกษาวิจัยภาษาในจังหวัดดังกล่าวครั้งต่อไป จึงน่าจะนำตัวแปรทางสังคมเข้ามาเป็นส่งวนหนึ่งของการศึกษาวิจัยภาษาถิ่นใต้เหล่านี้ด้วย

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.

Recommended Citation

ธรรมประดิษฐ์, เจริญขวัญ, "การใช้ลักษณะทางสัทศาสตร์ของสระสูง ในการแบ่งเขตภาษาถิ่นในจังหวัดตรัง กระบี่ พังงา และภูเก็ต" (1981). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 54194.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/54194