Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
การศึกษาการตลาดยางรถยนต์ในเขตกรุงเทพมหานครระหว่างปี พ.ศ.2520-2526
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
A study on marketing for automobile tyres in Bangkok metropolis from 1977-1983
Year (A.D.)
1985
Document Type
Thesis
First Advisor
สุรพัฒน์ วัชรประทีป
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
บัญชีมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
การบัญชี
DOI
10.58837/CHULA.THE.1985.431
Abstract
อุตสาหกรรมยางรถยนต์ เป็นอุตสาหกรรมหนึ่งที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจของประเทศไทย โดยจะเห็นได้จากเป้าหมายประการหนึ่งของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ คือการเร่งและการขยายการก่อสร้างถนนหนทางเพื่อเชื่อมโยงระบบเศรษฐกิจของชนบทกับเมืองหลวงให้มีความคล่องตัว เมื่อเป็นดังนี้ทำให้เกิดความจำเป็นในการใช้รถยนต์และยานพาหนะอื่นๆ มากขึ้น สิ่งที่ตามมาคือความต้องการทางด้านยางรถยนต์ ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่สำคัญส่วนหนึ่งของรถยนต์ ดังนั้นในปี พ.ศ. 2506 รัฐบาลโดยคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนแห่งประเทศไทยได้พิจารณาให้มีการจัดตั้งโรงงานผลิตยางรถยนต์ขึ้นเป็นครั้งแรก เพื่อเป็นการทดแทนการนำเข้ายางรถยนต์จากต่างประเทศและต่อมาก็มีการเพิ่มโรงงานมากขึ้น ในปัจจุบันสามารถผลิตเพียงพอต่อความต้องการในประเทศและส่งเสริมสินค้าออกอย่างหนึ่งที่ทำรายได้ให้กับประเทศประมาณ 100 ล้านบาทในปี พ.ศ. 2526 อุตสาหกรรมยางรถยนต์ยังมีส่วนร่วมช่วยสนับสนุนต่อการขยายตัวทางการเพาะปลูกยางพารา ซึ่งใช้เป็นวัตถุดิบที่สำคัญในการผลิตยางรถยนต์ อุตสาหกรรมการผลิตผงเขม่าดำ เป็นวัตถุดิบให้สีและความเสียดทาน เพื่อทดแทนการนำเข้าจากต่างประเทศ สิ่งที่สำคัญประการหนึ่งของอุตสาหกรรมยางรถยนต์ คือมีส่วนช่วยนำเอาวิวัฒนาการและเทคโนโลยีที่ทันสมัยเข้ามาในประเทศเป็นการเสริมสร้างความรู้และวิชาการต่างๆ ในการพัฒนาประเทศเป็นอย่างดี พร้อมกันนั้นยังมีส่วนในการส่งเสริมการลงทุนโดยชักจูงชาวต่างชาติให้เข้ามาร่วมลงทุน สร้างโรงงาน และก่อเกิดการว่าจ้างแรงงานไทยขึ้นภายในประเทศ การตลาดของอุตสาหกรรมยางรถยนต์ มีลักษณะตลาดเป็นแบบผู้ขายน้อยรายโดยยอกขายประมาณร้อยละ 80 เป็นของ 3 บริษัทผู้ผลิตชั้นนำ ได้แก่ บริษัทไทยบริดจ์สโตน บริษัทยางสยามจำกัด (เดิมคือบริษัทไฟร์สโตน จำกัด) และบริษัทกู้ดเยียร์ (ประเทศไทย) จำกัด นอกจากนี้ยังประกอบด้วย โรงงานผู้ผลิตรายย่อย และยางรถยนต์ ที่นำเข้าจากต่างประเทศ สำหรับวิธีการศึกษาถึงการตลาดของอุตสาหกรรมยางรถยนต์นั้น จะพิจารณาถึงการแบ่งส่วนตลาดและเลือกตลาดเป็นเป้าหมายตามประเภทของยางรถยนต์ ซึ่งมีกลุ่มของผู้บริโภคได้แก่ โรงงานประกอบรถยนต์ และกลุ่มผู้ใช้เพื่อทดแทนยางเก่า เช่น ร้านค้าตัวแทนจำหน่าย บริษัทผู้ขายน้ำมัน บริษัทที่มีรถยนต์ไว้ใช้งาน และหน่วยงานรัฐบาลเพื่อให้ได้รู้ส่วนร่วมของตลาด และกลุ่มผู้บริโภคที่เป็นเป้าหมายของแต่ละบริษัท นอกจากนี้ได้พิจารณาถึงส่วนผสมทางการตลาดประกอบด้วย ผลิตภัณฑ์ ราคา ช่องทางการจำหน่ายและส่งเสริมการจำหน่าย เพื่อให้ได้ทราบถึงความเหมาะสมของการเลือกใช้กลยุทธ์ทางการตลาด เป็นแนวทางสำหรับการแข่งขัน การวิเคราะห์ข้อมูลและสรุปผลของการวิจัย ได้จากการสัมภาษณ์ บริษัทผู้ผลิตตัวแทนผู้นำเข้า ร้านค้า และกลุ่มตัวแทนผู้ใช้ยางรถยนต์เพื่อทดแทนยางเก่า และออกแบบสอบถามผู้ใช้รถยนต์ประเภทต่างๆ ทั้งนี้เพื่อให้ทราบถึงทัศนคติที่มีต่อยางรถยนต์รวมถึงสิ่งที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อ แล้วจึงสรุปถึงปัญหาต่างๆ พร้อมทั้งแนวทางการแก้ปัญหาและข้อเสนอแนะ ผู้เขียนหวังว่า วิทยานิพนธ์ชุดนี้จะนำมาซึ่งความรู้ความเข้าใจอันเป็นประโยชน์สำหรับผู้ประกอบการและผู้ที่มีความสนใจในเรื่องนี้ไม่มากก็น้อย
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
ลิมปิกิรติ, พิพัฒน์, "การศึกษาการตลาดยางรถยนต์ในเขตกรุงเทพมหานครระหว่างปี พ.ศ.2520-2526" (1985). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 53937.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/53937