Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ปัจจัยที่จูงใจในการเลือกวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอก ของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Motivating factors in selecting mathematics as a major subject of higher education students in Bangkok Metropolis

Year (A.D.)

1983

Document Type

Thesis

First Advisor

ยุพิน พิพิธกุล

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

มัธยมศึกษา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1983.213

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ 1. เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่จูงใจในการเลือกเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอกของนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา 2. เพื่อศึกษาถึงความแตกต่างของปัจจัยที่จูงใจในการเลือกวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอกระหว่างนิสิตนักศึกษาสาขาการศึกษาและสาขาวิทยาศาสตร์ 3. เพื่อศึกษาถึงแนวทางในการเรียนการสอนวิชาเอกคณิตศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษาและการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษา 4. เพื่อศึกษาถึงทรรศนะของนิสิตนักศึกษา ที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษา กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่เรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอก ของสถาบันอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 3 กลุ่ม ซึ่งกลุ่มที่ 1 ประกอบด้วยนิสิตนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัย 3 แห่ง จำนวน 95 คน กลุ่มที่ 2 ประกอบด้วยนิสิตนักศึกษาคณะครุศาสตร์ และศึกษาศาสตร์ของมหาวิทยาลัย 3 แห่ง จำนวน 128 คน กลุ่มที่ 3 ประกอบด้วยนักศึกษาระดับปริญญาตรีของวิทยาลัยครู 4 แห่ง จำนวน 125 คน ผู้วิจัยได้นำแบบสอบถามไปใช้กับกลุ่มตัวอย่างประชากรแล้วรวบรวมข้อมูลมาทำการวิเคราะห์โดยการหาค่ามัชฌิมเลขคณิต (X̅) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA) และหาค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า 1. เกี่ยวกับปัจจัยที่จูงใจในการเลือกเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอก ปรากฏว่าปัจจัยที่มีค่ามัชฌิมเลขคณิตสูงสุดคือ คณิตศาสตร์เป็นพื้นฐานความรู้และเป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการศึกษาต่อในชั้นสูงขึ้นไป 2. เกี่ยวกับความแตกต่างของปัจจัยที่จูงใจในการเลือกเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอก ปรากฏว่า ค่ามัชฌิมเลขคณิตของปัจจัยที่จูงใจในการเลือกเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอกของทั้ง 3 กลุ่ม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และเมื่อนำมาเปรียบเทียบความแตกต่างทีละคู่พบว่า กลุ่มที่ 1 กับกลุ่มที่ 2 และกลุ่มที่ 1 กับกลุ่มที่ 3 มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วนกลุ่มที่ 2 กับกลุ่มที่ 3 ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3. เกี่ยวกับการเรียนการสอนวิชาเอกคณิตศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษา และการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษา นิสิตนักศึกษาทั้ง 3 กลุ่ม มีความเห็นว่า 3.1 สิ่งที่จะเป็นปัญหาต่อการเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอกคือ อาจารย์ผู้สอนอธิบายไม่ชัดเจนในชั่วโมงเรียน 3.2 คุณสมบัติของผู้ที่จะเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาเอกคือมีความขยันหมั่นเพียนในการทำแบบฝึกหัด 3.3 หลักสูตรวิชาเอกคณิตศาสตร์ใน สถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ มีเนื้อหาเหมาะสมดีแล้ว 3.4 บัณฑิตทางด้านคณิตศาสตร์ของสถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ มีคุณภาพดีพอสมควร 3.5 การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในปัจจุบันควรปรับปรุงแก้ไขให้ดีกว่านี้ 3.6 ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาขึ้นอยู่กับตัวนักเรียน 3.7 สิ่งที่จะเป็นอุปสรรคในการปรับปรุงการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาคือครูไม่สนใจหาความรู้ใหม่ ๆ ทางคณิตศาสตร์ 3.8 วิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่เป็นพื้นฐานและใช้ประโยชน์ได้ในหลาย ๆ สาขาวิชา 4. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาในปัจจุบัน นิสิตนักศึกษาทั้ง 3 กลุ่มได้ให้ข้อเสนอแนะดังนี้ คือ 4.1 ครูผู้สอนควรติดตามความก้าวหน้าของวิชาการทางด้านคณิตศาสตร์อยู่เสมอ 4.2 หลักสูตรวิชาคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาในปัจจุบันมีเนื้อหาค่อนข้างยาก บางเรื่องควรเรียนในระดับมหาวิทยาลัยจะเหมาะสมกว่า 4.3 กระบวนการของการวัดผลเป็นปัญหาในการสอนคณิตศาสตร์ เพราะทำให้ครูผู้สอนไม่สามารถสอนได้เต็มที่ตามความมุ่งหมายของหลักสูตรวิชาคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษา ครูผู้สอนควรมีความเป็นอิสระในการวัดผล 4.4 การใช้สื่อการสอนคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาในปัจจุบันยังมีน้อยควรใช้สื่อการสอนให้มากกว่านี้

Link to Full Text

Share

COinS