Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
ผลของการใช้เครื่องมือติดต่อสื่อสารที่มีต่อระดับความวิตกกังวล ของผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจ
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Effects of using communication equipment on the anxiety level of the patients with respiratory aids
Year (A.D.)
1985
Document Type
Thesis
First Advisor
ประนอม โอทกานนท์
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
พยาบาลศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1985.194
Abstract
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองเพื่อศึกษาผลการใช้เครื่องมือติดต่อสื่อสารที่มีต่อระดับความวิตกกังวลของผู้ป่วยที่ใส่ท่อเครื่องช่วยหายใจ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองเป็นผู้ป่วยที่มีภาวะการหายใจล้มเหลวและได้รับการใส่ท่อเครื่องช่วยหายใจชนิดที่ใส่ทางปากทั้งเพศชายเพศหญิงระหว่างอายุ 20-60 ปี ที่เข้ารับการรักษาในหออภิบาลผู้ป่วยหนักแผนกอายุกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย โรงพยาบาลตำรวจ และโรงพยาบาลราชวิถี ตั้งแต่วันที่ 11 ตุลาคม 2527 ถึง 17 มกราคม 2528 จำนวน 20 คน จับคู่กลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตัวแปรในเรื่องเพศ อายุ ระดับการศึกษา และการวินิจฉัยโรคแล้วสุ่มตัวอย่าง (Random assignment) ออกเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง ดำเนินการทดลองโดยวัดความวิตกกังวลครั้งแรกของผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มภายหลังที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจแล้ว 8-16 ชั่วโมง โดยใช้แบบสัมภาษณ์และแบบสังเกตพฤติกรรมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ซึ่งได้ทดสอบความตรงของเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และความเที่ยงของแบบสังเกตพฤติกรรม โดยการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์โดยวิธีของ เพียร์สัน ได้ค่าความเที่ยง .77 เรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้นให้ผู้ป่วยกลุ่มทดลองติดต่อสื่อสารโดยการใช้เครื่องมือ ติดต่อสื่อสารสำเร็จรูปชนิดกลุ่มปุ่มที่ระบุปัญหาและความต้องการของผู้ป่วยที่ใส่ท่อเครื่องช่วยหายใจไว้จำนวน 12 คำ ส่วนผู้ป่วยกลุ่มควบคุมให้ติดต่อสื่อสารตามวิธีการปกติที่เคยปฏิบัติหลังจากนั้น 24 ชั่วโมง ทำการวัดความวิตกกังวลของผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มอีกครั้ง เปรียบเทียบการวิตกกังวลครั้งแรก และครั้งหลังของผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มโดยวิธี Wilcoxon matched-pairs siged-ranks test ผลการเปรียบเทียบพบว่า 1. ความวิตกกังวลก่อนการทดลองของผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ความวิตกกังวลครั้งหลังของผู้ป่วยกลุ่มควบคุมสูงกว่าครั้งแรกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ความวิตกกังวลภายหลังการทดลองของผู้ป่วยกลุ่มทดลองน้อยกว่าความวิตกกังวลก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4. ความวิตกกังวลภายหลังการทดลองของผู้ป่วยกลุ่มทดลองน้อยกว่าความวิตกกังวลของผู้ป่วยกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แสดงว่าเครื่องมือติดต่อสื่อสารสามารถช่วยลดความวิตกกังวลของผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจได้
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
จารุวนาวัฒน์, ลดาวัลย์, "ผลของการใช้เครื่องมือติดต่อสื่อสารที่มีต่อระดับความวิตกกังวล ของผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจ" (1985). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 48534.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/48534