Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวและแฮมสเตอร์เพศเมีย และความสัมพันธ์กับไดอามีน ออกซิเดส ในมดลูกในระยะแรกของการตั้งครรภ์

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Serum progesterone levels in female rats and hamsters and its relationship with uterine diamine oxidase during early pregnancy

Year (A.D.)

1985

Document Type

Thesis

First Advisor

ประคอง ตังประพฤทธิ์กุล

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

ชีววิทยา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1985.521

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวและแฮมสเตอร์เพศเมียโดยวิธีเรดิโออิมมูโนเอสเสย์ โดยเจาะเลือดจากหัวใจของสัตว์ทดลองที่สลบด้วยอีเธอร์ ในเวลา 9.00-12.00 น. ทุก 2 วัน ตั้งแต่ในวงอิสตรัสตลอดไปจนถึงในระหว่างการตั้งครรภ์และระหว่างการให้นม และศึกษาหาปริมาณไดอามีน ออกซิเดส ในเนื้อเยื่อมดลูกในบริเวณต่างๆ คือ บริเวณที่มีการเกิดเดซีดัว บริเวณกล้ามเนื้อ และบริเวณที่ไม่มีการฝังตัวของตัวอ่อนในวันที่ 3, 4, 5, 6, 7, 8 และ10 ของการตั้งครรภ์ในหนูขาวและแฮมสเตอร์ จากผลการศึกษาพบว่าระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาว ในระหว่างวงอีสตรัสมีค่าสูงสุดในตอนเช้าของวันอีสตรัส คือ 43.75 ± 5.41 ng/ml ( X̅ ± SE) แล้วเพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดตั้งแต่วันที่ 3 หลังจากการผสมพันธุ์จนตลอดระยะการตั้งครรภ์ (ยกเว้นในวันที่ 8 ที่มีระดับต่ำลง) โดยอยู่ในระดับ 81.20 ± 9.10 (ในวันที่3) ถึง 147.73 ± 24.58 ng/ml (ในวันที่ 16) จนถึง 6 ชั่วโมงก่อนคลอดจะลดลงเหลือ 40.50 ± 4.60 ng/ml และจะสูงขึ้นในระหว่างการให้นมเป็น 74.62 ± 15.88 (ในวันที่ 5) ถึง 89.35 ± 3.65 ng/ml (ในวันที่ 12) รูปแบบของระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของแฮมสเตอร์พบว่า มีค่าสูงสุดในตอนเช้าของวันอีสตรัส คือ 5.75 ± 0.29 ng/ml (X̅ ± SE) และเพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดตั้งแต่วันที่ 3 หลังจากการผสมพันธุ์ จนตลอดการตั้งครรภ์ (ยกเว้นในวันที่ 8 ที่มีระดับต่ำลง) โดยอยู่ในระดับ 10.38 ± 0.70 (ในวันที่ 5) ถึง 26.46 ± 2.63 ng/ml (ในวันที่ 13) และก่อนคลอดลดลงเป็นค่าสูงสุด 16.30 ± 1.55 ng/ml ในระหว่างการให้นมพบว่าลดต่ำลงอีกเป็นค่าต่ำสุด 3.52 ± 0.73 (ในวันที่ 13) ถึง 6.32 ± 1.24 ng/ml (ในวันที่ 15) ส่วนปริมาณของไดอามีน ออกซิเดสในเนื้อเยื่อมดลูกพบว่า ก่อนวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อนไม่พบปริมาณไดอามีน ออกซิเดส เลยทั้งในหนูขาวและในแฮมสเตอร์ ในวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อนเป็นต้นไปพบปริมาณไดอามีน ออกซิเดสในมดลูกบริเวณที่เกิดเดซีดัวมากที่สุดกล่าวคือ ในหนูขาวพบ 58.22 ± 11.55, 253.06 ± 43.00 และ 894.12 ± 172 mU/mg protein (X̅ ± SE) ในวันที่ 7, 8 และ 10 ของการตั้งครรภ์ตามลำดับและในแฮมสเตอร์พบ 137.80 ± 13.00, 284.00 ± 64.00, 861.82 ± 61.00 และ 1,482.03 ± 342.00 mU/mg protein ในวันที่ 6,7,8 และ 10 ของการตั้งครรภ์ตามลำดับ ส่วนบริเวณกล้ามเนื้อมดลูกและบริเวณที่ไม่มีการฝังตัว จะพบปริมาณไดอามีน ออกซิเดสน้อยมาก หรือไม่พบเลยทั้งในหนูขาวและแฮมสเตอร์ จนกระทั่งในวันที่ 10 ของการตั้งครรภ์จึงพบว่าสูงขึ้นโดยบริเวณกล้ามเนื้อมดลูกวัดได้ 49.50 ± 2.31 และ 467.28 ± 89.80 mU/mg protein กับบริเวณที่ไม่มีการฝังตัววัดได้ 29.82 ± 9.68 และ 33.54 ± 18.30 mU/mg protein ในหนูขาวและในแฮมสเตอร์ตามลำดับ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า 1) หนูขาวและแฮมสเตอร์มีแบบแผนของโปรเจสเตอโรนในซีรั่มในระหว่างวงอิสตรัส และระหว่างการตั้งครรภ์คล้ายคลึงกัน แต่แตกต่างกันในระหว่างการให้นม และระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวจะสูงกว่าในแฮมสเตอร์โดยตลอด 2) ปริมาณไดอามีน ออกซิเดสในเนื้อเยื่อมดลูกจะเริ่มสูงขึ้นเด่นชัดหลังจากวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อน และมีความสัมพันธ์กับการเจริญของเนื้อเยื่อมดลูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่เกิดเดซีดูอัลตามจำนวนวันที่ตั้งครรภ์ 3) การเพิ่มขึ้นของระดับโปรเจสเตอโรนไม่ได้มีส่วนสัมพันธ์กับปริมาณไดอามีน ออกซิเดส ในเนื้อเยื่อมดลูกที่ไม่ได้ถูกกระตุ้นให้เกิดเดซิดูอะไลเซชั่น

Link to Full Text

Share

COinS