Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ปฏิกิริยาจริยธรรมของนักเรียน ครู และผู้ปกครอง ต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่น

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Moral reactions of pupils, teachers and parents to social behaviors of others

Year (A.D.)

1985

Document Type

Thesis

First Advisor

ธีระพร อุวรรณโณ

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

จิตวิทยา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1985.86

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสำรวจปฏิกิริยาจริยธรรมของนักเรียน ครู และผู้ปกครอง ต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่น และศึกษาตัวแปร สถานภาพ เพศ ศาสนา อาชีพหลักของครอบครัว ภูมิภาค และสภาพความเป็นเมืองว่าจะมีอิทธิพลต่อปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่น ดังสมมุติฐานที่ตั้งไว้หรือไม่ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 นักเรียนชั้น มัธยมปีที่ 3 นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ครู และผู้ปกครอง จากภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง ภาคใต้ และกรุงเทพมหานคร จำนวนทั้งสิ้น 2,888 คน กลุ่มตัวอย่างได้มา โดยวิธีสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามเกี่ยวกับรายละเอียดของกลุ่มตัวอย่าง และมาตรวัดปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทาง สังคมของผู้อื่น สิ่งผู้วิจัยและคณะสร้างขึ้นโดยอาศัยแนวการสร้างจากมาตรจำแนกความหมายของ ออสกูดและคณะ และมาตรจำแนกพฤติกรรมของทรัยแอนดิส สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือการวิเคราะห์ ความแปรปรวนทางเดียวและการทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียน ครู และผู้ปกครองจะมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกแน่ ๆ และจะไม่มีปฏิกิริยา จริยธรรมทางลบแน่ ๆ ต่อพฤติกรรมการให้ความช่วยเหลือผู้อื่น และการบำเพ็ญประโยชน์ 2. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง อาจจะมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกและอาจจะไม่มี ปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรม การคำนึงถึงความอาวุโส การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น การให้อภัย การรักษาชื่อเสียงของหมู่คณะ การแสดงความกตัญญูกตเวที และการเกรงใจ 3. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะมีหรือไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทาง บวก และอาจจะไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรมการรักษาสัญญา การ เห็นแก่พวกพ้อง และการอวดตน 4. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะมีหรือไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกและทางลบต่อพฤติกรรม การรักษาหน้า การปฏิบัติต่อผู้ชายดีกว่าผู้หญิง และการประจบ 5. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง อาจจะไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกและตัดสินใจ ไม่ได้ว่าจะมีหรือไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรม การปฏิบัติต่อลูกคนโตดีกว่าลูกคนรองลง มา การปฏิบัติต่อคนที่ร่ำรวยดีกว่าคนที่ไม่ร่ำรวย การผิดจริยธรรมทางเพศของชาย และการพูดปด 6. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง อาจจะไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวก และอาจจะมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรมการไม่รักษาระเบียบวินัย การใช้กโลมาย การผิดจริยธรรม ทางเพศของหญิง และการอิจฉาริษยา 7. นักเรียน ครู และผู้ปกครอง จะไม่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกแน่ ๆ และอาจจะมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรม การเบียดเบียนผู้อื่น และการให้ร้ายป้ายสีผู้อื่น 8. ตัวแปรอิสระทั้ง 6 ตัวแปร มีผลต่อปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่น ในระดับมีนัยสำคัญ (p < .05 หรือน้อยกว่า) เรียงตามลำดับจากมากไปหาน้อยคือ ภูมิภาค สถานภาพ เพศ อาชีพหลักของครอบครัว สภาพความเป็นเมืองและศาสนา ดังรายละเอียดคือ 8.1 ผู้ที่อยู่ในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง ภาคใต้ และกรุงเทพมหานคร มีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05 หรือน้อยกว่า) จำนวน 23 พฤติกรรม โดยผู้ที่อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีปฏิกิริยา จริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทางสังคมที่พึงปรารถนาน้อยกว่า และมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบมาก กว่ากลุ่มอื่น แต่มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทางสังคมที่ไม่พึงปรารถนามากกว่า และมี ปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบน้อยกว่ากลุ่มอื่น และผู้ที่อยู่ในภาคได้มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรม ทางสังคมที่ไม่พึงปรารถนามากกว่ากลุ่มอื่น 8.2 นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 นักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 3 นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 5 ครู และผู้ปกครอง มีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตกต่างกันอย่างมีนัย สำคัญทางสถิติ (p < .05 หรือน้อยกว่า) จำนวน 20 พฤติกรรม โดยนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทางสังคมที่พึงปรารถนาน้อยกว่าและมีปฏิกิริยาจริยธรรม ทางลบมากกว่ากลุ่มอื่น นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 มีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทาง สังคมที่พึงปรารถนามากกว่ากลุ่มอื่น และครูมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบต่อพฤติกรรมหางสังคมที่ไม่พึงปรารถนามากกว่ากลุ่มอื่น 8.3 เพศชายและเพศหญิงมีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตก ต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05 หรือน้อยกว่า) จำนวน 12 พฤติกรรม โดยเพศชายมี ปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทางสังคมที่พึงปรารถนาน้อยกว่า และมีปฏิกิริยาจริยธรรม ทางลบมากกว่าเพศหญิง และ เพศชายมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกต่อพฤติกรรมทางสังคมที่ไม่พึง ปรารถนามากกว่าและมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบน้อยกว่าเพศหญิง 8.4 ผู้ที่มีอาชีพหลักของครอบครัวรับราชการ ใช้แรงงาน ประกอบธุรกิจการค้า และเป็นลูกจ้างเอกชนมีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (p < .05 หรือน้อยกว่า) จำนวน 12 พฤติกรรม โดยผู้ที่มีอาชีพหลักของครอบครัวรับราชการมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางบวกมากกว่า และมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบน้อยกว่ากลุ่มอื่น 8.5 ผู้ที่อยู่ในกรุงเทพมหานครเขตใน กรุงเทพมหานครเขตนอก อำเภอเมือง และ อำเภอชนบท มีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05 หรือน้อยกว่า) จำนวน 8 พฤติกรรม โดยผู้ที่อยู่ ในอำเภอชนบทมีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อ พฤติกรรมทางสังคมที่พึงปรารถนาน้อยกว่า และมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบมากกว่ากลุ่มอื่น 8.6 ผู้ที่นับถือศาสนาพุทธ ศาสนาคริสต์ และศาสนาอิสลาม มีปฏิกิริยาจริยธรรมต่อ พฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ในพฤติกรรมการผิด จริยธรรมทางเพศของหญิงเพียงพฤติกรรมเดียว โดยผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามมีปฏิกิริยาจริยธรรมทางลบมากกว่าผู้ที่นับถือศาสนาพุทธและศาสนาคริสต์ 9. ความแตกต่างของปฏิกิริยาจริยธรรมต่อพฤติกรรมทางสังคมของผู้อื่น ของนักเรียน ครู และผู้ปกครอง ซึ่งจำแนกตามตัวแปรอิสระพบว่าเป็นความแตกต่างในระดับปริมาณเท่านั้นแต่ทิศ ทางของปฏิกิริยาจริยธรรมเป็นไปในแนวเดียวกันคือ มีแนวโน้มที่จะส่งเสริมพฤติกรรมทางสังคมที่พึง ปรารถนาและไม่ส่งเสริมพฤติกรรมทางสังคมที่ไม่พึงปรารถนา

Link to Full Text

Share

COinS