Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
การเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ของวิธีเปรียบเทียบพหุคูณระหว่างบอนเฟอโรนนีที ไคสแควร์ของมาร์ซูโล และวิธีของทัมฮานน์
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Comparison of the ability to control type I error of bonferroni T, Marascuilo's X2, and tamhane procedure for the multiple comparison method
Year (A.D.)
1987
Document Type
Thesis
First Advisor
ดิเรก ศรีสุโข
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
วิจัยการศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1987.418
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ของวิธีเปรียบเทียบพหุคูณ 3 วิธีคือ สถิติบอนเฟอโรนีที ไคสแควร์ของมาร์ซูโล และวิธีของทัมฮานน์ โดยศึกษาเฉพาะการเปรียบเทียบรายคู่ เมื่อกลุ่มตัวอย่างมาจากประชากรที่แจกแจงแบบปกติ และกำหนดขนาดความแปรปรวนของประชากรทั้งที่เท่ากันและแตกต่างกัน ศึกษากลุ่มตัวอย่าง 3, 4 และ 5 กลุ่ม โดยที่กลุ่มตัวอย่างทุกกลุ่มมีขนาดเท่ากันคือ ขนาด 5, 10, 15, 20, 25 และ 30 ทำการทดลองด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลซีมูเลชั่น โดยจำลองการทดลองด้วยคอมพิวเตอร์ในการคำนวณหาอัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ของวิธีเปรียบเทียบพหุคูณทั้ง 3 วิธี ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. วิธีของทัมฮานน์ เมื่อใช้กับการเปรียบเทียบรายคู่ทุกคู่ มีความสามารถในการควบคุมความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ได้มากกว่า สถิติบอนเฟอโรนีที และโคสแควร์ของมาร์ซูโล ทั้งสภาพการณ์ที่ความแปรปรวนของประชากรเท่ากันและแตกต่างกัน 2. เมื่อเปรียบเทียบเฉพาะรายคู่ทุกคู่ อัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 2 ของสถิติบอนเฟอโรนีทีจะเบี่ยงเบนในทิศทางที่น้อยกว่าอัตราความคลาดเคลื่อนที่ระบุสำรหับกรณีที่ความแปรปรวนของประชากรเท่ากัน และเมื่อความแปรปรวนของประชากรแตกต่างกันอัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 จะมากกว่าอัตราความคลาดเคลื่อนที่ระบุ 3. อัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ของวิธีทดสอบแบบไคสแควร์ของมาร์ชูโล เมื่อทดสอบเฉพาะการเปรียบเทียบรายคู่ขึ้นอยู่กับขนาดกลุ่มตัวอย่างและจำนวนกลุ่มตัวอย่าง ถ้ากลุ่มตัวอย่างมีขนาดเล็กอัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 จะสูงกว่าอัตราความคลาดเคลื่อนที่ระบุมาก เมื่อกลุ่มตัวอย่างมีขนาดเพิ่มขึ้นอัตราความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 จะมีแนวโน้มลดลง และเมื่อเพิ่มจำนวนกลุ่มตัวอย่างมากขึ้นอัตราความคลาดเคลื่อน ประเภทที่ 1 จะมีแนวโน้มลดต่ำลงด้วย เมื่อต้องเปรียบเทียบพหุคูณเฉพาะรายคู่ สำหรับกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดเท่ากันทุกกลุ่มและการแจกแจงของประชากรเป็นแบบปกติทุกประชากร ผู้วิจัยเสนอแนะให้ใช้วิธีของทัมฮานน์
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
ไวยวุฒินันท์, สมคิด, "การเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ของวิธีเปรียบเทียบพหุคูณระหว่างบอนเฟอโรนนีที ไคสแควร์ของมาร์ซูโล และวิธีของทัมฮานน์" (1987). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 46776.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/46776