Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ปัญหาเกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรมตามการรับรู้ของครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและวิทยาลัยเทคนิค

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Problems concerning industrial mathematics content as perceived by mathematics teachers in upper secondary schools and technical colleges

Year (A.D.)

1987

Document Type

Thesis

First Advisor

พร้อมพรรณ อุดมสิน

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

มัธยมศึกษา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1987.367

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ดังนี้ 1. เพื่อศึกษาปัญหาทั่วไปเกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรมตามการรับรู้ของครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและวิทยาลัยเทคนิค 2. เพื่อศึกษาเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรมที่เป็นปัญหา ตามการรับรู้ของครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและวิทยาลัยเทคนิค 3. เพื่อเปรียบเทียบระดับปัญหาทั่วไปเกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม ระหว่างการรับรู้ของครูคณิตศาสตร์โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายกับครูคณิตศาสตร์ในวิทยาลัยเทคนิค 4. เพื่อเปรียบเทียบระดับปัญหาเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรมในแต่ละหัวข้อ ระหว่างการรับรู้ของครูคณิตศาสตร์โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายกับครูคณิตศาสตร์ในวิทยาลัยเทคนิค ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม 1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 100 คน และวิทยาลัยเทคนิค จำนวน 99 คน รวมทั้งสิ้น 199 คน ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามปัญหาเกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม กับกลุ่มตัวอย่างประชากร แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน มัธยฐาน ค่าเบี่ยงเบนควอไตล์ ค่าทีและค่าไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า 1. ครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและวิทยาลัยเทคนิค มีการรับรู้ปัญหาทั่วไปเกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) ว่าเป็นปัญหาระดับมากดังนี้คือ เนื้อหาไม่กระตุ้นให้นักเรียนอยากรู้อยากเห็น ไม่มีแบบฝึกหัดที่เหมาะสมสำหรับนักเรียนเก่งและนักเรียนอ่อนโดยเฉพาะ เนื้อหามีมากเกินไปไม่เหมาะสมกับเวลาที่กำหนดให้ เนื้อหาบางตอนยากเกินความสามารถของผู้เรียน ตัวอย่างที่ประยุกต์ใช้ในทางอุตสาหกรรมมีให้น้อยเกินไป รายละเอียดของเนื้อหาหยาบเกินไปอธิบายไม่ชัดเจน แบบฝึกหัดส่วนใหญ่ ยากเกินความสามารถของผู้เรียน แบบฝึกหัดประยุกต์ใช้ในช่างอุตสาหกรรมน้อยเกินไป แบบฝึกหัดที่สอดคล้องกับเนื้อหาแต่ละตอนไม่เพียงพอ ตัวอย่างที่ให้ในบางเนื้อหาไม่ละเอียดและไม่มีคำอธิบายประกอบ เนื้อหาบางตอนเข้าใจยากสลับซับซ้อน เนื้อหาบางตอนไม่มีตัวอย่างและแบบฝึกหัด ตัวอย่างกับแบบฝึกหัดในบางเนื้อหาไม่สอดคล้องกัน และลักษณะเนื้อหาซ้ำซ้อนกับที่เรียนมาแล้ว 2. ครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและวิทยาลัยเทคนิคมีการรับรู้เกี่ยวกับเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) ว่าเป็นปัญหาระดับปานกลาง 20 หัวข้อ และเป็นปัญหาในระดับน้อย 26 หัวข้อ 3. ครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและครูคณิตศาสตร์ในวิทยาลัยเทคนิค มีการรับรู้ปัญหาทั่วไปในเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม 1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ 0.01 ในเรื่องเนื้อหามีมากเกินไปไม่เหมาะสมกับเวลาที่กำหนดให้ เนื้อหาบางตอนยากเกินความสามารถของผู้เรียน เนื้อหาบางตอนเข้าใจยากสลับซับซ้อน รายละเอียดของเนื้อหาหยาบเกินไป อธิบายไม่ชัดเจน ตัวอย่างที่ให้ในบางเนื้อหาไม่ละเอียดและไม่มีคำอธิบายประกอบ แบบฝึกหัดส่วนใหญ่ยากเกินคสวามสามารถของผู้เรียน มีศัพท์ทางช่างอุตสาหกรรมสอดแทรกในตัวอย่างและแบบฝึกหัดมาก ทำให้ไม่เข้าใจโจทย์ปัญหา และครูคณิตศาสตร์ทั้ง 2 กลุ่ม มีการรับรู้เกี่ยวกับปัญหาทั่วไปในเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม 1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ในเรื่อง ปัญหาไม่เรียงลำดับความยากง่าย และเนื้อหาไม่เหมาะสมกับระดับชั้นของนักเรียน 4. ครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและครูคณิตศาสตร์ในวิทยาลัยเทคนิค มีการรับรู้ระดับของปัญหาในเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม 1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ 0.01 จำนวน 12 หัวข้อ และครูคณิตศาสตร์ทั้ง 2 กลุ่ม มีการรับรู้ระดับของปัญหาในเนื้อหาวิชาคณิตศาสตร์ช่างอุตสาหกรรม 1 และ 2 (สค 111 และ สค 121) แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 จำนวน 10 หัวข้อ

Link to Full Text

Share

COinS