Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
การวิเคราะห์นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
An analysis of Thai women's magazines
Year (A.D.)
1987
Document Type
Thesis
First Advisor
ชลทิชา สุทธินิรันดร์กุล
Second Advisor
ระวีวรรณ ประกอบผล
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
บรรณารักษศาสตร์และสารนิเทศศาสตร์
DOI
10.58837/CHULA.THE.1987.759
Abstract
การวิเคราะห์นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีมีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษานิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีว่าประกอบด้วยคอลัมน์ประเภทใดบ้าง ในปริมาณมากน้อยเท่าใดและเพื่อสำรวจการจัดทำนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีในด้านนโยบายการจัดทำ วัตถุประสงค์ของนิตยสารการคัดเลือกผู้เขียน การคัดเลือกเรื่องเพื่อตีพิมพ์ และวิธีการเผยแพร่นิตยสาร นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีที่นำมาวิจัย มีจำนวน 20 ชื่อเรื่อง ตัวอย่างประชากรได้แก่ นิตยสารที่ตีพิมพ์ระหว่างเดือนมกราคม พ.ศ.2527 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2528 รวมจำนวน 297 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 28 ของประชากรทั้งหมด เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลสำหรับการวิจัย ได้แก่ แบบวิเคราะห์นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี และแบบสัมภาษณ์บรรณาธิการนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี และนำข้อมูลมาคำนวณโดยการหาค่าเฉลี่ยและร้อยละ ผลการวิจัยด้านปริมาณการเสนอคอลัมน์ประเภทต่างๆ ที่ปรากฏในนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี ปรากฏว่า คอลัมน์บันเทิงคดีปรากฏ ในจำนวนสูงสุดในนิตยสาร 9 ชื่อเรื่อง ได้แก่ ทานตะวัน (ร้อยละ 70.6) สกุลไทย (ร้อยละ 49.2) สาวสยาม (ร้อยละ 41.5) กานดา (ร้อยละ 29.5) สตรีสาร (ร้อยละ 29.1) แพรวสุดสัปดาห์ (ร้อยละ 28.6) นรี (ร้อยละ 26.9) และขวัญเรือน (ร้อยละ 20.9)ตามลำดับ คอลัมน์สารคดีปรากฏในจำนวนสูงสุดในนิตยสาร 5 ชื่อเรื่อง รักลูก (ร้อยละ 44.2) แม่และเด็ก (ร้อยละ 30.9) ผู้หญิง 24 (ร้อยละ 26.6) สาวสวย (ร้อยละ 25.6) และเปรียว (ร้อยละ 22.5) ตามลำดับ คอลัมน์การสาธิตการปรากฏในจำนวนสูงสุดในนิตยสาร 3 ชื่อเรื่องได้แก่ กุลสตรี (ร้อยละ 41.2) แม่บ้าน (ร้อยละ 30.0) และหญิงไทย (ร้อยละ 24.8) ส่วนโฆษณาปรากฏในจำนวนสูงสุดในนิตยสาร 3 ชื่อเรื่องได้แก่ ดิฉัน (ร้อยละ 30.6) แพรว (ร้อยละ 25.4) และลุคส์ (ร้อยละ 21.9) ตามลำดับ ในด้านสาขาวิชาที่ปรากฏในคอลัมน์สารคดีในนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีทั้ง 20 ชื่อเรื่อง พบว่า ด้านการท่องเที่ยวปรากฏสูงสุดในแพรวสุดสัปดาห์ (ร้อยละ 9.5) สกุลไทย (ร้อยละ 8.5) สตรีสาร (ร้อยละ 6.5) แพรว (ร้อยละ 5.7) ขวัญเรือน (ร้อยละ 4.3) ลุคส์ (ร้อยละ 4.1) และดิฉัน(ร้อยละ 4.0) ตามลำดับ นอกจากนี้ขวัญเรือนยังมีบทความด้านวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี ในจำนวนเท่ากันด้วย ด้านสุขภาพและความงาม ปรากฏสูงสุดในนิตยสารรักลูก (ร้อยละ 20.3) สาวสวย (ร้อยละ 15.0) แม่และเด็ก (ร้อยละ 14.7) แม่บ้าน (ร้อยละ 11.3) ผู้หญิง 24 (ร้อยละ 8.2) และสาวสยาม (ร้อยละ 3.5) ตามลำดับ ด้านวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี ปรากฏสูงสุดในหญิงไทย (ร้อยละ 5.7) นรี (ร้อยละ 5.4) ขวัญเรือน (ร้อยละ 4.3) กุลสตรี (ร้อยละ 2.7) ตามลำดับ ด้านศิลปกรรม ปรากฏสูงสุดใน เปรียว (ร้อยละ 4.9) ลลนา (ร้อยละ 3.9) และทานตะวัน(ร้อยละ 3.5) ตามลำดับ และด้านชีวประวัติและผลงานปรากฏสูงสุดในกานดา (ร้อยละ4.6) อนึ่งจากการวิจัยพบว่า นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีทุกชื่อเรื่องมีสารคดีด้านวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณีและสุขภาพและความงาม ด้านการจัดทำนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีปรากฏว่า นิตยสารทุกชื่อเรื่องมีวัตถุประสงค์การจัดทำเพื่อเสนอสาระความรู้และความบันเทิงแก่ผู้อ่าน และปรากฏว่านิตยสารจำนวนสูงสุด 12 ชื่อเรื่อง มีนโยบายด้านเนื้อหาเพื่อเสนอสาระความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านและสังคม นิตยสารส่วนใหญ่พิจารณาคัดเลือกผู้เขียนจากประสบการณ์และชื่อเสียง และพิจารณาคัดเลือกเรื่องที่จะลงพิมพ์จากสาระของบทความ และสาระของเรื่องเป็นประการสำคัญ ด้านการเผยแพร่นิตยสาร ผู้จัดทำได้ใช้วิธีการจำหน่วยและการอภินันทนาการนิตยสาร สำหรับวิธีการจำหน่ายนั้น ผู้จัดทำได้ใช้วิธีการสมัครเป็นสมาชิกจำนวนสูงสุดรองลงมาได้แก่ การจำหน่ายผ่านตัวแทนและการฝากขายตามร้านหนังสือทั่วไป โดยราคาต่ำสุดของนิตยสารคือ ฉบับละ 7 บาทสูงสุดฉบับละ 35 บาท ด้านการอภินันทนาการนิตยสารปรากฏว่า นิตยสารทุกชื่อเรื่องอภินันทนาการนิตยสารให้กับหน่วยงานต่างๆและบริษัทห้างร้านที่ลงโฆษณา นอกจากนี้ยังอภินันทนาการนิตยสารให้กับห้องสมุดและโรงเรียนในชนบทด้วย ข้อเสนอแนะ บรรณารักษ์ควรแนะนำผู้ใช้ห้องสมุดได้อ่านนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรีที่ให้สาระความรู้มากกว่าความบันเทิง โดยจัดนิทรรศการ ป้ายนิเทศนิตยสารที่น่าสนใจ แนะนำบทความน่าสนใจในนิตยสารสำหรับสตรี หรือทำดรรชนีบทความด้านสารคดีที่ปรากฏในนิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
เจริญศิลป์, เยาวภา, "การวิเคราะห์นิตยสารภาษาไทยสำหรับสตรี" (1987). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 46489.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/46489