Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุกับพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียน ในเขตกรุงเทพมหานคร
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Gausal factors related to aggressive behavior of students in Bangkok Metropolis
Year (A.D.)
1987
Document Type
Thesis
First Advisor
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์
Second Advisor
ดิเรก ศรีสุโข
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาเอก
Degree Discipline
จิตวิทยาการศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1987.129
Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลเชิงสาเหตุของพฤติกรรมก้าวร้าว โดยศึกษาในลักษณะของรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ทั้งทางตรงและทางอ้อมของปัจจัยด้าน การอบรมเลี้ยงดู อิทธิพลกลุ่มเพื่อน ลักษณะตัวเด็ก และลักษณะภูมิหลังของครอบครัว กับพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียนในเขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร และสังกัดสำนักงานประถมศึกษากรุงเทพมหานคร และนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จากโรงเรียนในสังกัดกรมสามัญศึกษา และสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชนจำนวน 390 คน กลุ่มตัวอย่างนักเรียนดังกล่าวได้จากการสุ่มหลายขั้นตอน โดยการสุ่มแบบง่าย จากแต่ละสังกัดโรงเรียนได้จำนวน 6 โรงเรียน และสุ่มแบบง่ายจากโรงเรียนดังกล่าวได้ 11 ห้องเรียน ใช้นักเรียนทุกคนจาก 11 ห้องเรียนเป็นกลุ่มตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 4 ฉบับและแบบทดสอบสติปัญญา 1 ฉบับ กลุ่มตัวอย่างได้รับการขอร้องให้ตอบแบบสอบถามการบอรมเลี้ยงดู 7 แบบ คือ การใช้อำนาจควบคุม เข้มงวดกวดขัน ลงโทษทางกาย ให้ความคุ้มครอง ประชาธิปไตย รักตามใจ และปล่อยปละละเลย แบบสอบถามอิทธิพลกลุ่มเพื่อนซึ่งประกอบด้วย การแสดงแบบและการให้แรงเสริม แบบสอบถามความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ และแบบวัดพฤติกรรมก้าวร้าว และตอบแบบทดสอบสติปัญญา Standard Progressive Matrices Test แล้ววิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เส้น ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ตัวแปรที่ใช้ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุทั้งสี่กลุ่ม สามารถร่วมกันอธิบายพฤติกรรมก้าวร้าวได้ประมาณร้อยละ 51 2. ตัวแปรกลุ่มที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุต่อพฤติกรรมก้าวร้าวในระดับสูงสุดได้แก่ อิทธิพลกลุ่มเพื่อน สามารถอธิบายพฤติกรรมก้าวร้าวได้ประมาณร้อยละ 38 3. ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุต่อพฤติกรรมก้าวร้าวเรียงตามลำดับผลทางตรงและทางอ้อมรวมกัน คือ การให้แรงเสริม การแสดงแบบ การอบรมเลี้ยงดู แบบรักตามใจ อายุ (ของเด็ก) การอบรมเลี้ยงดูแบบใช้อำนาจควบคุม ลงโทษทางกายให้ความคุ้มครอง และแบบประชาธิปไตย 4. ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุทางตรงต่อพฤติกรรมก้าวร้าว ได้แก่การให้แรงเสริม การอบรมเลี้ยงดูแบบใช้อำนาจควบคุม ลงโทษทางกาย ให้ความคุ้มครองและประชาธิปไตย การให้ความคุ้มครองมีอิทธิพลเชิงสาเหตุทางลบกับพฤติกรรมก้าวร้าว 5. ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อพฤติกรรมก้าวร้าว ได้แก่ อายุของเด็ก การแสดงแบบ และการอบรมเลี้ยงดูแบบรักตามใจ 6. ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุทางอ้อมต่อพฤติกรรมก้าวร้าว ได้แก่ เพศ ระดับการศึกษาของพ่อแม่ รายได้ของครอบครัว และความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
สุทัศนีย์, สมพร, "ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุกับพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียน ในเขตกรุงเทพมหานคร" (1987). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 46422.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/46422