Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
การวิเคราะห์หาค่าตัวคูณลดกำบังสำหรับองค์อาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ตามสภาพการก่อสร้างในกรุงเทพมหานคร
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Analysis of capacity reduction factors for reinforced concrete members as constructed in Bangkok metropolitan area
Year (A.D.)
1988
Document Type
Thesis
First Advisor
เอกสิทธิ์ ลิ้มสุวรรณ
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
วิศวกรรมโยธา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1988.618
Abstract
ในการวิเคราะห์กำลังของโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กโดยทฤษฏีกำลังประลัย จะต้องใช้ตัวคูณลดกำลังปรับค่าเพื่อให้สอดคล้องกับความแปรปรวนต่าง ๆ ทั้งที่เกี่ยวข้องวัสดุ ขนาด ฝีมือการก่อสร้างและทฤษฏีการคำนวณออกแบบ เพื่อให้ได้ความปลอดภัยที่พอเพียง การศึกษาวิจัยนี้ได้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรที่มีผลโดยตรงต่อกำลังการรับแรงขององค์อาคารคอนกรีตเสริมเหล็กที่ก่อสร้างในกรุงเทพมหานคร แล้วนำมาวิเคราะห์ทางสถิติ โดยถือข้อมูลตามสภาพการก่อสร้างที่เกิดขึ้นจริง หลังจากนั้นได้จำลองแบบข้อมูล โดยใช้วิธีการสุ่มของมอนติ – คาร์โล ให้เป็นไปตามรูปแบบการกระจายที่เหมาะสม เพื่อให้ได้ค่าทางสถิติของกำลังรับแรงประเภทต่าง ๆ การศึกษาวิเคราะห์เพื่อหาค่าตัวคูณลดกำลังรับแรงแต่ละประเภท ได้ใช้ทฤษฎีของความน่าเชื่อถือทางโครงสร้าง โดยยึดถือค่าดัชนีความปลอดภัยตามมาตรฐานการออกแบบสากล และยึดเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนและความไม่แน่นอนตามการศึกษาของ Grant, Mirza และ MacGregor ซึ่งได้เสนอแนะเพื่อใช้ในมาตรฐานการออกแบบของ ACI จากการศึกษาวิจัยข้อมูลสำหรับตัวแปรของกำลังการรับแรงพบว่า กำลังคลากของเหล็กเสริมที่ได้จริงมีค่ามากกว่าที่กำหนดประมาณ 15 % - 30 % กำลังอัดของคอนกรีตที่สูงกว่า 200 กก. /ซม². จะมีค่าเฉลี่ยต่ำกว่าที่กำหนดประมาณ 20 กก. /ซม². ขนาดหน้าตัดขององค์อาคารจะมีความเบี่ยงเบนในทางบวกประมาณ 0.2 – 0.5 ซม. ความลึกประสิทธิผลมีค่าน้อยกว่าที่กำหนดประมาณ 0.1 – 1.8 ซม. การวิเคราะห์ตามทฤษฎีความน่าเชื้อถือทางโครงสร้าง ให้ค่าตัวคูณลดกำลังรับแรงดัดตามปริมาณเหล็กเสริมและกำลังวัสดุ โดยมีค่าประมาณ 0.77 – 0.95 ในขณะที่คูณลดกำลังรับแรงอัดและตัวคูณลดกำลังรับแรงเฉือน จะมีค่าประมาณ 0.60 – 0.70 และ 0.75 – 0.85 ตามลำดับ ค่าจากการวิเคราะห์ได้เปรียบเทียบกับผลการศึกษาในสภาพวัสดุ และการก่อสร้างในอเมริกาเหนือ พบว่าให้ค่าที่สอดคล้องกันในทุกกรณีขององค์อาคาร เมื่อพิจารณาประกอบกับแนวโน้มการใช้กำลังวัสดุในการก่อสร้างแล้ว ค่าตัวคูณลดกำลังรับแรงดัด แรงอัด และแรงเฉือน ควรพิจารณาใช้ที่ 0.8, 0.65 และ 0.8 ตามลำดับ ทั้งนี้ยังมิได้พิจารณาตัวคูณสำหรับน้ำหนักบรรทุกประกอบด้วย
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
อมาตยกุล, อัฏฐ์, "การวิเคราะห์หาค่าตัวคูณลดกำบังสำหรับองค์อาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ตามสภาพการก่อสร้างในกรุงเทพมหานคร" (1988). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 45222.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/45222