Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญา กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
The relationships between intellectual environment factors and learning acievement of mathayom suksa three students
Year (A.D.)
1988
Document Type
Thesis
First Advisor
พวงแก้ว ปุณยกนก
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
วิจัยการศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1988.326
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญากับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยศึกษาประชากรคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 119 คน และกลุ่มตัวอย่างสมาชิกในครอบครัว เพื่อนสนิท ครูที่สอนนักเรียนแล้วทดสอบสภาพแวดล้อมทางปัญญาจากบุคคล 3 กลุ่ม โดยใช้แบบสอบแมทริซีสก้าวหน้ามาตรฐาน ส่วนนักเรียนทดสอบเชาวน์ปัญญาและสำรวจนิสัยและทัศนคติทางการเรียน โดยใช้แบบสอบแมทริซีสก้าวหน้ามาตรฐาน และแบบสำรวจนิสัยและทัศนคติทางการเรียนและคัดเลือกผลการเรียนของนักเรียนในรายวิชาที่นักเรียนเรียนร่วมกันในภาคเรียนที่ 1 ตอนเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และผลการเรียนในรายวิชาที่นักเรียนเรียนร่วมกันในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2530 แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันสหสัมพันธ์บางส่วน และสหสัมพันธ์พุคูณระหว่างองค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญา กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เมื่อไม่ได้ควบคุมตัวแปร และเมื่อควบคุมตัวแปรด้านเชาวน์ปัญญา พื้นความรู้เดิม นิสัยและทัศนคติทางการเรียน โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป เอส พี เอส เอส เอ็ก (SPSS˟-Statistical Package for the Social Science Version X) โดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบเอนเทอร์ (ENTER METHOD) ข้อค้นพบที่สำคัญโดยสรุปมีดังนี้ 1. สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านสมาชิกในครอบครัวมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (r=.266) 2. สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านเพื่อนสนิทมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในทางบวก 2. สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านเพื่อนสนิทมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (r=.579) 3. สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านครูที่สอนมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (r=.592) 4. สหสัมพันธ์พหุคูณระหว่างสภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านสมาชิกในครอบครัว สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านเพื่อนสนิท สภาพแวดล้อมทางปัญญาด้านครูที่สอน กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนมีค่าเท่ากับ .6605 สามารถอธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ร้อยละ 43.62 (R² =.4362) ความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการทำนายเท่ากับ 3.38 เมื่อใช้เชาวน์ปัญญา พื้นความรู้เดิม นิสัยและทัศนคติทางการเรียน องค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญาเป็นตัวทำนาย ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณมีค่าเท่ากับ .9423 สามารถอธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ร้อยละ 88.80 (R² =.8880) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณของตัวแปรควบคุมทั้ง 3 ด้านมีค่าเท่ากับ .9390 สามารถอธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ร้อยละ 88.17 (R² = .8817) ดังนั้นเมื่อนำตัวแปรควบคุมเข้ามาร่วมพิจารณาปรากฏว่าค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณขององค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญาทั้ง 3 ด้านมีค่าเท่ากับ .0793 สามารถอธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ร้อยละ .63 (R² = .0063)
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
สมุทรานุกูล, พีระ, "ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางปัญญา กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3" (1988). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 45170.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/45170