Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ความชุกของไวรัสฮิวแมนพาพิวโลมาในมะเร็งศีรษะและลำคอชนิด สแควมัสเซลล์ที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูก ในผู้ป่วยอายุไม่เกิน 45 ปีที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Prevalence of human Papillomavirus in non-nasopharyngeal head and neck squamous cell carcinoma in patients aged not over 45 years at the King Chulalongkorn Memorial hospital

Year (A.D.)

2011

Document Type

Thesis

First Advisor

วิโรจน์ ศรีอุฬารพงศ์

Second Advisor

สมบูรณ์ คีลาวัฒน์

Faculty/College

Faculty of Medicine (คณะแพทยศาสตร์)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

อายุรศาสตร์

DOI

10.58837/CHULA.THE.2011.713

Abstract

ที่มา มะเร็งศีรษะและลำคอที่สัมพันธ์กับไวรัสเอชพีวีมีอุบัติการณ์เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มผู้ป่วยอายุน้อย อย่างไรก็ตาม ความชุกของไวรัสเอชพีวีในประชากรกลุ่มดังกล่าวยังไม่ได้มีการศึกษาที่ชัดเจน วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุกของไวรัสเอชพีวีในผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและลำคอที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูก ในผู้ป่วยกลุ่มอายุน้อยและหาความสัมพันธ์ของสถานะไวรัสเอชพีวีกับพยากรณ์และการดำเนินโรค ประชากรและวิธีการ ผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและลำคอชนิดสแควมัสเซลล์ ที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูก และอายุไม่เกิน 45 ปีที่ได้รับการรักษาที่รพ.จุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย ระหว่างปีพ.ศ.2543-2553 โดยตรวจหาดีเอนเอของไวรัสเอชพีวีด้วยเทคนิคปฏิกริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส ในชิ้นเนื้อพาราฟินของผู้ป่วยจำนวน 71 ราย และเปรียบเทียบผลการตรวจกับการดำเนินโรค ผลการวิจัย พบผลบวกต่อดีเอนเอไวรัสเอชพีวีจำนวน 28 ราย คิดเป็นร้อยละ 39.4 โดยเมื่อแบ่งตามตำแหน่งรอยโรค พบผลบวกร้อยละ 32 ในมะเร็งช่องปาก, ร้อยละ 47 ในมะเร็งคอหอยส่วนช่องปากและร้อยละ 43 ในมะเร็งคอหอยส่วนล่างและมะเร็งกล่องเสียง ทั้งนี้ ไม่พบความแตกต่างของลักษณะพื้นฐานทางคลินิก และการรักษาเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ให้ผลบวกและผลลบต่อดีเอนเอไวรัสเอชพีวี นอกจากนี้ พบว่าระยะของก้อนมะเร็ง (ระยะที่ 3 หรือ 4) และการกระจายไปต่อมน้ำเหลือง มีผลต่อการพยากรณ์โรคที่แย่ กว่า โดยที่ไม่พบความสัมพันธ์ของไวรัสเอชพีวีกับพยากรณ์โรค สรุปผลการวิจัย พบความชุกของไวรัสเอชพีวีในกลุ่มผู้ป่วยอายุน้อยใกล้เคียงกับการศึกษาอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ผลดังกล่าวไม่มีความสัมพันธ์กับพยากรณ์โรค

Other Abstract (Other language abstract of ETD)

Background: HPV-associated HNSCC has been commonly described to associate with younger patients. However the true prevalence of HPV in this specific population remains unclear. Objectives: The aim of this study is to determine the prevalence of HPV in HNSCC reference to young patients and find an association between HPV status and clinical outcome. Patients and methods: We collected archival 71 paraffin-embeded tumor tissue samples from HNSCC patients diagnosed and treated at The King Chulalongkorn Memorial Hospital between 2000 and 2010. The major inclusion criterion was the age at diagnosis less than 45 year-old. The HPV status was determined by HPV polymerase chain reaction (PCR). The clinicopathological correlations with HPV status were analyzed. Results: Twenty-eight (39.4%) of the 71 HNSCC samples exhibited HPV DNA by PCR. Among cancer sites, 8 of 25 (32%) of oral cavity, 8 of 17 (47%) of oropharynx and 12 of 28 (43%) of hypopharynx and larynx displayed HPV DNA in tumor tissue. There was no major difference in demographic data, tumor characteristic and treatment modalities between HPV DNA-negative and HPV DNA-positive samples. Survival analyses indicated that T3/4 and nodal metastasis were predictors for poorer survival. Surprisingly, the presence of HPV DNA was not a significant predictor for the survival (p=0.53). Conclusion: Though HPV genome was found moderately in our young HNSCC patients, HPV DNA is not a predictor for a survival in this subset of HNSCC.

Link to Full Text

Share

COinS