Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ความชุกของเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโลไรที่ดื้อยาหลายชนิดแบบปฐมภูมิในประเทศไทย

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Prevalnece of primary multidrug resistant helicobacter pylori in Thailand

Year (A.D.)

2002

Document Type

Thesis

First Advisor

พินิจ กุลละวณิชย์

Faculty/College

Faculty of Medicine (คณะแพทยศาสตร์)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

อายุรศาสตร์

DOI

10.58837/CHULA.THE.2002.770

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อที่จะศึกษาความชุกของการดื้อยาหลายชนิดแบบปฐมภูมิของ เชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโลไรในประเทศไทย และประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการดื้อยา ระเบียบวิธีวิจัย: ผู้ป่วยที่มาด้วยอาการปวดท้องและเข้ารับการตรวจวินิจฉัยด้วยการส่องกล้อง ระบบทางเดินอาหารส่วนบน ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ได้รับคัดเลือกเข้าร่วมในการศึกษานี้ ระยะเวลาที่ทำการศึกษา ระหว่างมิถุนายน พ.ศ. 2544 ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2545 การเพาะเชื้อ และทดสอบความไวของเชื้อต่อยาปฏิชีวนะ โดยใช้ Epsilometer test (E-test) โดย ระดับที่ถือว่าดื้อยาคือ amoxicillin > 0.5 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร clarithromycin > 1.0 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร metronidazole >8 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร และ tetracycline > 4 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ผลการวิจัย: ผู้ป่วยจำนวน 560 คนตรวจพบเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโลไรจากวิธี rapid urease test ให้ผลบวก 315 ราย (56.25%) สามารถเพาะเชื้อขึ้น 172 ราย หลังจากนั้นนำไปวาง E-test สำหรับยาปฏิชีวนะได้ครบทั้ง 4 ชนิด 79 ราย ผลการศึกษาพบว่า ความชุกของการดื้อยาเป็นดังนี้ amoxicillin 13.9% (11/79), clarithromycin 19.0% (15/79), metronidazole 30.4% (24/79), tetracycline 5.1% (4/79), และดื้อยาหลายชนิด (2 ชนิดขึ้นไป) 16.5% (13/79) อย่างไรก็ตามไม่พบว่ากลุ่มอายุ เพศ หรือลักษณะที่พบจากการส่องกล้อง มีความสัมพันธ์กับการดื้อยาของเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโลไร (p>0.05) สรุป: อัตราการดื้อยาปฏิชีวนะหลายชนิดของเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโลไรในประเทศไทย ค่อนข้างสูง และอาจมีผลต่อการรักษาเพื่อกำจัดเชื้อชนิดนี้ อย่างไรก็ตามไม่สามารถหาปัจจัยที่มีความเกี่ยวข้องต่อการดื้อยาได้ ดังนั้นจึงควรจะศึกษาต่อไป เพื่อเก็บข้อมูลให้มากกกว่านี้ ในการยืนยันผลที่ได้จากการศึกษา

Other Abstract (Other language abstract of ETD)

Background: Emergence of drug resistant helicobacter pylori (H.pylori) has occurred in various countries and could compromise the efficacy of current treatment regimens. The aim of the study was to identify the prevalence of multidrug resistant H.pylori in Thailand and evaluate various factors associated with drug resistance. Methods: Between June 2001 and December 2002, 560 dyspeptic patients who underwent upper gastrointestinal endoscopy at King Chulalongkorn Memorial Hospital were included in this study. Antral gastric biopsies were obtained for H.pylori cultures and susceptibility tests using Epsilometer test (E-test). The value of antibiotic resistant breakpoints were amoxicillin 0.5 microgram/ml, clarithromycin 1.0 microgram/ml, metronidazole 8 microgram/ml, and tetracycline 4 microgram/ml, respectively. Results: Of the 560 subjects H.pylori were detected in 315 patients using rapid urease test (56.25%). Cultures for H.pylori were positive in 172 patients. E-test for all four antibiotics was successfully placed in 79 isolations. The prevalence of antibiotic resistant H.pylori were amoxicillin 13.9% (11/79), clarithromycin 19.0% (15/79), metronidazole 30.4% (24/79), tetracycline 5.1% (4/79), and multi-drugs 16.5% (13/79), respectively. However, age, sex, or endoscopic findings did not differ between the patients with H.pylori resistant strains and sensitive strains. Conclusion: The emergence of antibiotic and multi-drug resistant H.pylori in Thailand were relatively high and these could compromise the efficacy of current treatment regimens. The factors associated with drug resistant H.pylori could not be demonstrated in this study. Further study in the larger number of patients might be necessary to identify factors associated with resistant H.pylori.

Link to Full Text

Share

COinS