Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
โคลนิงและการแสดงออกของไซแลเนสยีนจาก Streptomyces sp.42-9 ใน Streptomyces sp.190-1
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Cloning and exprression of xylanase gene from streptomyces sp.42-9 in streptomyces sp.190-1
Year (A.D.)
1990
Document Type
Thesis
First Advisor
ไพเราะ ปิ่นพานิชการ
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
จุลชีววิทยา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1990.579
Abstract
ได้ทำการโคลนไซแลเนสยีนจาก Streptomyces sp.42-9 โดยใช้ชิ้นส่วนขนาด 5 กิโลเบสของพลาสมิด pIJ699 และพลาสมิด pIJ702 เป็นดีเอนเอพาหะผ่าน S. lividans TK64 ซึ่งเป็นสายพันธุ์มาตรฐาน เข้าสู่ Streptomyces sp.190-1 ทั้งนี้เพราะ S. lividans TK64 มีประสิทธิภาพในการทรานสฟอร์มพลาสมิดพาหะสูงกว่า Streptomyces sp.190-1 ประมาณ 100 เท่า ผลการโคลนโดยใช้ชิ้นส่วนของพลาสมิด pIJ699 เป็นดีเอนเอพาหะ พบว่าได้ 3 โคลนที่มีไซแลเนสแอคติวิตี ซึ่งได้รีคอมบิแนนท์พลาสมิด คือ pPT6C, pPT6E และ pPT6G เมื่อนำเซลล์เจ้าบ้านที่มีพลาสมิดทั้ง 3 นี้ มาเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อที่มีไซแลนเป็นองค์ประกอบ พบว่าเมื่อใช้ S. lividans TK64 เป็นเซลล์เจ้าบ้าน จะได้ไซแลเนสแอคติวิตีเท่ากับ 5.19, 4.85 และ 4.28 หน่วย/มล. ตามลำดับ และเมื่อใช้ Streptomyces sp.190-1 เป็นเซลล์เจ้าบ้าน จะได้ไซแลเนสแอคติวิตีเท่ากับ 2.93, 2.82 และ 2.73 หน่วย/มล. ตามลำดับ จากการหาขนาดของชิ้นส่วนดีเอนเอที่มีไซแลเนสยีนซึ่งใส่เข้าไป (inserted DNA) ในดีเอนเอพาหะในพลาสมิด pPT6C, pPT6E และ pPT6G โดยการทำอิเลคโตรโฟรีซีสบนอะกาโรสเจล พบว่ามีขนาด 4.8, 14.2 และ 9.4 กิโลเบส ตามลำดับ เมื่อใช้ pIJ702 เป็นดีเอนเอพาหะ พบว่าได้ 5 โคลนที่มีไซแลเนสแอคติวิตี ซึ่งได้รีคอมบิแนนท์พลาสมิดคือ pPT7-1, pPT7-2, pPT7-3, pPT7-4 และ pPT7-5 เมื่อนำเซลล์เจ้าบ้านที่มีพลาสมิดทั้ง 5 นี้ มาเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อที่มีไซแลนเป็นองค์ประกอบ พบว่าเมื่อใช้ S. lividans TK64 เป็นเซลล์เจ้าบ้าน จะได้ไซแลเนสแอคติวิตีเท่ากับ 0.79, 0.73, 0.35, 0.32 และ 0.32 หน่วย/มล. ตามลำดับ และเมื่อใช้ Streptomyces sp.190-1 เป็นเซลล์เจ้าบ้าน จะได้ไซแลเนสแอคติวิตีเท่ากับ 3.22, 3.13, 2.73, 1.92 และ 2.32 หน่วย/มล. ตามลำดับ จากการหาขนาดของชิ้นส่วนดีเอนเอที่มีไซแลเนสยีนในพลาสมิด pPT7-1, pPT7-2, pPT7-3, pPT7-4 และ pPT7-5 โดยการทำอิเลคโตรโฟรีซีสบนอะกาโรสเจล พบว่ามีขนาด 0.5, 4.4, 0.5, 6.4 และ 4.4 กิโลเบส ตามลำดับ ผลการโคลนไซแลเนสยีนจาก Streptomyces sp.42-9 ด้วยพลาสมิดพาหะ pIJ699 และ pIJ702 เข้าสู่ Streptomyces sp.190-1 พบว่าสามารถเพิ่มประสิทธิภาพการสร้างไซแลเนสของ Streptomyces sp.190-1 ขึ้นจากเดิม 7-12 นอกจากนั้น Streptomyces sp.190-1 ที่ได้รับพลาสมิดซึ่งมีไซแลเนสยีนยังคงสามารถผลิตกลูโคสไอโซเมอเรสได้ 800-1000 หน่วย/กรัมน้ำหนักเซลล์แห้ง
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
ธรรมชัยพิเนต, อรินทิพย์, "โคลนิงและการแสดงออกของไซแลเนสยีนจาก Streptomyces sp.42-9 ใน Streptomyces sp.190-1" (1990). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 41093.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/41093