การใช้รำกระทบไม้ในผู้ป่วยพาร์กินสัน

Authors

สุรสา โค้งประเสริฐ
กนกวรรณ วังยพงศ์สถาพร

Publication Date

2016-01-01

Abstract

โรคพาร์กินสัน (Parkinson's disease) คือ โรคความเสื่อมทางระบบประสาท (Neurodegenerativedisease) ที่พบบ่อยเป็นอันดับที่ 2 รองลงมาจากโรคอัลไซเมอร์ (Alzheimer disease) โรคพาร์กินสันเกี่ยวข้องกับความผิดปกติของระบบประสาทในสมองส่วนปมประสาทฐานหรือเบซัลแกงเกลีย (Basalganglia) ในส่วนของซับสแตนเซียไนกรา (Substantianigra) โดยเซลล์ใน Substantia nigra มีหน้าที่ในการผลิตโดปามีน (Dopamine) ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ทำหน้าที่สำคัญในการเชื่อมโยงและการส่งผ่านของกระแสประสาทจากสมองในส่วนต่างๆ เมื่อเซลล์ในส่วนของ Substantia nigra เสื่อมลง จะทำให้ระดับโดปามีนในสมองนั้นลดลง ส่งผลให้การส่งกระแสประสาทจาก Basal ganglia ในแต่ละส่วนที่ควบคุมการเคลื่อนไหวไม่ต่อเนื่อง การเคลื่อนไหวขาดความสมดุลและสอดคล้องต่อเนื่อง ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติตามมา เช่น อาการสั่น (Tremor) อาการเกร็งแข็ง(Rigidity) การเคลื่อนไหวช้า (Bradykinesia) และการทรงตัวไม่มั่นคง (Postural instability) (Nolden,Tartavoulle, and Porche, 2014).

DOI

10.58837/CHULA.UNISEARCH.3.2.3

First Page

19

Last Page

24

Recommended Citation

โค้งประเสริฐ, สุรสา and วังยพงศ์สถาพร, กนกวรรณ (2016) "การใช้รำกระทบไม้ในผู้ป่วยพาร์กินสัน," UNISEARCH (Unisearch Journal): Vol. 3: Iss. 2, Article 4.
DOI: 10.58837/CHULA.UNISEARCH.3.2.3
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/unisearch/vol3/iss2/4