อิหร่านศึกษาในประเทศไทย การสำรวจองค์ความรู้และการพัฒนางานวิจัย

Authors

จุฬศพงศ์ จุฬารัตน์

Publication Date

2007-01-01

Abstract

บทความเรื่องนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสํารวจและศึกษาถึงองค์ความรู้ด้านอิหร่านศึกษา (Iranian Studies) ซึ่งมีอยู่ในสังคมไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน วิเคราะห์ถึงประเด็นปัญหาและข้อจำกัดเกี่ยวกับการวิจัยด้านอิหร่านศึกษา ตลอดจนเสนอตัวอย่างและแนวทางการสร้างงานวิจัยด้านอิหร่านศึกษาอันจะเป็นรากฐานพัฒนาความรู้ด้านนี้ในประเทศไทย จากการศึกษาพบว่าสังคมไทยในอดีตมีความรู้เกี่ยวกับอิหร่านศึกษาโดยผ่านทางปฏิสัมพันธ์ ระหว่างคนไทยกับชนเชื้อชาติอิหร่านที่เดินทางเข้ามาสู่สยามตั้งแต่สมัยอยุธยา ความรู้ดังกล่าวผ่านจากชาวอิหร่านไปยังชนชั้นนำก่อนจะแพร่หลายสู่สังคมทั่วไป องค์ความรู้นี้ปรากฏในรูปแบบต่างๆทั้งด้านภาษา ศิลปวัฒนธรรม และ วิทยาการแขนงต่าง ๆ ชนชั้นนำไทยยังได้ปรับเอาความรู้ดังกล่าวมาใช้ ประโยชน์ในการปกครอง ด้านวัฒนธรรม และอื่นๆ ความรู้ด้านอิหร่านศึกษา ซบเซาลงในช่วงที่สังคมไทยหันไปรับวิทยาการความเจริญจากโลกตะวันตก ตั้งแต่สมัย รัชกาลที่ 4 เป็นต้นมา กระทั่งถึง พ.ศ. 2519 ตัวแทนรัฐบาล ประเทศไทยและอิหร่านได้ลงนามร่วมกันในสัญญาข้อตกลงระหว่างประเทศ สำหรับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมเพื่อกระชับความสัมพันธ์และพัฒนาความร่วมมือด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม และสังคม อย่างไรก็ตาม ความร่วมมือด้านการศึกษาและการสร้างองค์ความรู้ระหว่างสองประเทศยังมี อยู่อย่างจำกัด แต่หลังการปฏิวัติอิสลามอิหร่าน พ.ศ. 2522 และประเทศ สาธารณรัฐอิสลามอิหร่านเข้าสู่ภาวะมีเสถียรภาพแล้ว จึงได้มีการจัดตั้ง "องค์การวัฒนธรรมและอิสลามสัมพันธ์" (Islamic Culture and Relations Organization (ICRO) ) เมื่อ พ.ศ. 2537 เพื่อดําเนินการส่งเสริมและเผยแพร่ ความรู้ด้านต่างๆเกี่ยวกับประเทศอิหร่าน ทําให้องค์ความรู้ด้านอิหร่านศึกษา ได้รับการส่งเสริมและเผยแพร่ในประเทศไทยมากขึ้น

DOI

10.58837/CHULA.JLETTERS.36.1.8

First Page

241

Last Page

279

Recommended Citation

จุฬารัตน์, จุฬศพงศ์ (2007) "อิหร่านศึกษาในประเทศไทย การสำรวจองค์ความรู้และการพัฒนางานวิจัย," Journal of Letters: Vol. 36: Iss. 1, Article 8.
DOI: 10.58837/CHULA.JLETTERS.36.1.8
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/jletters/vol36/iss1/8