สำนวนจีนในภาษาและวรรณคดีไทย

Authors

อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล

Publication Date

2004-01-01

Abstract

สำนวนจีนเริ่มเข้ามาในภาษาไทยเมื่อคนไทยเริ่มแปลวรรณกรรมพงศาวดารจีนมาเป็นพากย์ไทย สำนวนจีนส่วนใหญ่ใน วรรณกรรมพงศาวดารจีนแปลไม่มีลักษณะพิเศษทางภาษาเช่น สำนวนที่พบทั่วไป แต่มีลักษณะเป็นภาษาอธิบายขยายความที่ให้ ข้อคิดลึกซึ้งและใช้ความเปรียบที่คมคาย สำนวนจีนที่มีลักษณะเป็นสํานวนแท้จริงพบมากในวรรณกรรมจีนกำลังภายในแปล สํานวนจีนบางสำนวนพบมาตั้งแต่วรรณกรรมพงศาวดารจีนแปล และยังคงมีใช้อยู่ในภาษาไทยปัจจุบัน สำนวนจีนที่ใช้ใน ภาษาไทยปัจจุบันมีจำนวนมากกว่าที่พบในวรรณกรรมจีนมาก ส่วนใหญ่มีที่มาจากภาพยนตร์จีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพยนตร์ จีนกำลังภายใน ส่วนที่ใช้ตามที่คนไทยเชื้อสายจีนใช้มีไม่มากนัก นอกจากนี้การศึกษาวรรณคดีไทยที่มีอายุใกล้เคียงกับสมัยที่นิยม แปลวรรณกรรมพงศาวดารจีนเป็นภาษาไทยพบว่า คนไทย ค่อยๆ รับสำนวนจีนเข้ามาใช้โดยไม่รู้ตัว จึงปรากฏร่องรอย อิทธิพลของสำนวนจีนในวรรณกรรมสุภาษิตของไทยด้วย

DOI

10.58837/CHULA.JLETTERS.33.1.2

First Page

16

Last Page

47

Recommended Citation

เหล่าเลิศวรกุล, อนันต์ (2004) "สำนวนจีนในภาษาและวรรณคดีไทย," Journal of Letters: Vol. 33: Iss. 1, Article 2.
DOI: 10.58837/CHULA.JLETTERS.33.1.2
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/jletters/vol33/iss1/2