ปรัชญาของมนุษย์ดึกดำบรรพ์

Authors

กีรติ บุญเจือ

Publication Date

1983-01-01

Abstract

เรื่องนี้ต้องการเขียนให้เป็นบทสนทนา เพื่อให้มีบรรยากาศแปลกออกไปอย่างหนึ่ง และอีกอย่าง หนึ่งก็เพราะเห็นว่าปรัชญายุคหินจะเขียนให้เป็นระบบยาก ต้องใช้วิธีค่อย ๆ พินิจพิจารณาตรึกตรองจากแง่มุม ต่าง ๆ หลาย ๆ ด้าน แล้วก็จะสรุปได้ว่ามนุษย์ยุคหินที่มีปรัชญาเหมือนกัน แต่เป็นปรัชญาในความหมายกว้าง นับตั้งแต่สมัยที่มนุษย์ยุคแรกเริ่มยกลำตัวตั้งตรง รู้จักขว้างก้อนหิน รู้จักใช้ไฟ ใช้ภาษา และพัฒนาจากมนุษย์ ชํานาญ มาเป็นมนุษย์ฉลาดในยุคหินต่าง ๆ มนุษย์รู้จักการทำเครื่องนุ่งห่ม รู้จักทำสิ่งประดิษฐ์ เช่น ล้อเลื่อน เครื่องปั้นดินเผา มาจนถึงรู้จักเลี้ยงสัตว์และทำการเพาะปลูก พวกเขามีความสามารถมองเห็นปัญหาค่อย ๆ ยากขึ้นตามลำดับ และพวกเขาก็ได้พยายามแก้ปัญหาเรื่อยมาตามลําดับเช่นกัน การเห็นปัญหาและแสวงหา คำตอบอย่างไม่ย่อท้อนี่แหละ แสดงให้เห็นความมีมนุษยธรรมของมนุษย์ยุคหิน และแสดงให้เห็นสติปัญญา ซึ่งพัฒนาขึ้นตามลำดับ แหละนั่น คือปรัชญาของมนุษย์ดึกดำบรรพ์

DOI

10.58837/CHULA.JLETTERS.15.1.6

First Page

73

Last Page

98

Recommended Citation

บุญเจือ, กีรติ (1983) "ปรัชญาของมนุษย์ดึกดำบรรพ์," Journal of Letters: Vol. 15: Iss. 1, Article 6.
DOI: 10.58837/CHULA.JLETTERS.15.1.6
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/jletters/vol15/iss1/6