Abstract
The objectives of this study were to 1) investigate the causal models of factors in educational supervision influencing teachers? competencies; 2) examine the correlation between the models and the empirical evidence and 3) analyze the variation of causal relationships of educational supervision influencing teachers? competencies. The population included 21,812 teachers in the opportunity expansion schools under the Pracharath School Projects, 1,040 of whom were selected as participants based onmulti-stage random sampling. The research tool was a questionnaire. In addition to SPSS for Window Version 21 and R, inferential statistics, reference statistics, confirmatory factor analysis and structural equation modeling were applied to analyze the data.The fi ndings revealed that (1) supervisory patterns, supervisory behaviors andsupervisory activities were causal factors that infl uenced the teachers? competencies; and (2) the correlation between the 4-models and the empirical evidence were strongly correlated (3) therefore, four causal models could be constructed as follows: 1. Clinical supervision model, in which supervisory patterns were the variables that directly infl uenced the teachers? competencies most (? = 0.44) with statistical signifi cance at .05 2. Cooperative professional development supervision model, in which supervisory behaviors were the variables that directly infl uenced the teachers? competencies most (? = 0.42) 3. Self-development supervision model, in which supervisory patterns were the variables that directly infl uenced the teachers? competencies most (? = 0.79) with statistical signifi cance at .05 4. Administrative supervision model, in which supervisory patterns conducted by administrators were the variables that directly infl uenced the teachers? competencies most (? = 0.36)(การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยด้านการนิเทศที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครู (2) ตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (3) วิเคราะห์ความหลากหลายของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุด้านการนิเทศที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครู ประชากร คือ ครูโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในโครงการโรงเรียนประชารัฐ 21,812 คน ตัวอย่าง 1,040 คน ใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage random sampling) เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติอนุมานและสถิติเชิงสรุปอ้างอิงโดยวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและโมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม SPSS for Window Version 21 และ R ผลการวิจัย (1) โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยด้านการนิเทศที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครู คือ รูปแบบการนิเทศ พฤติกรรมการนิเทศ กิจกรรมการนิเทศ (2) โมเดลเชิงสาเหตุ 4 รูปแบบ คือ แบบคลินิก (X2 = 489.3) แบบร่วมพัฒนาวิชาชีพ (X2 = 450.93) แบบพัฒนาตนเอง (X2 = 497.684) และแบบการนิเทศโดยผู้บริหาร (X2 = 480.243) มีความสอดคล้องเชิงประจักษ์ โดยมีค่า p-value = .000 ทุกรูปแบบ (3) ความหลากหลายของโมเดลเชิงสาเหตุของการนิเทศมี 4 โมเดล คือ โมเดลเชิงสาเหตุแบบคลินิก มีรูปแบบการนิเทศเป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลทางตรงต่อสมรรถนะครูสูงสุด (? = 0.44) 2. โมเดลเชิงสาเหตุแบบร่วมพัฒนาวิชาชีพ มีพฤติกรรมการนิเทศเป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด (? = 0.42) 3. โมเดลเชิงสาเหตุแบบพัฒนาตนเองมีรูปแบบการนิเทศ เป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด (? = 0.79) 4. โมเดลเชิงสาเหตุแบบการนิเทศโดยผู้บริหาร มีรูปแบบการนิเทศเป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด (? = 0 .36))
Publisher
Faculty of Education, Chulalongkorn University
First Page
366
Last Page
385
Recommended Citation
Tasanagorakool, Marut and Sudrung, Jurairat
(2019)
"Causal Factors of Educational Supervision Influencing Competencies of Teachers in the Opportunity Expansion Schools under the Pracharath School Project(ปัจจัยเชิงสาเหตุของการนิเทศที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครูที่สอนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาโครงการโรงเรียนประชารัฐ),"
Journal of Education Studies: Vol. 47:
Iss.
4, Article 20.
Available at:
https://digital.car.chula.ac.th/educujournal/vol47/iss4/20
