การใช้หมุดเป็นตัวยึดอมัลกัมและเรซินเพื่อบูรณะฟัน

Authors

สายใจ มธุราสัย

Publication Date

1979-05-01

Abstract

การบูรณะพื้นที่สูญเสียเนื้อฟันไปมาก ๆ นั้นทําได้ยากมาก ทั้งนี้เพราะไม่สามารถที่จะใช้เนื้อฟันช่วยยึดวัตถุอุดให้ติดกับตัวฟันได้ การใช้ลวดที่เป็นเกลียวในตัวเองและไม่เป็นสนิมมาปักติดกับเนื้อฟันเพื่อใช้ ช่วยเป็นตัวยึดวัสดุอุดให้ติดกับฟันทําให้สามารถบูรณะฟันให้อยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ หมุดที่ใช้กันอยู่ในเวลานี้แบ่งตามลักษณะการยึดหมุดให้ติดกับตัวฟันได้ 3 ชนิดด้วยกันคือ หมุดที่ยึดติดกับตัวฟันด้วยการหมุนขันหมุดลงไปในรูหมุดที่เจาะไว้เช่นเดียวกับการขันสกูรหมุดที่ยึดติดกับตัวฟันโดยใช้ความฝืดดันหมุดลงไปในรู หมุดเป็นตัวยึดและหมุดที่ใช้ซีเมนต์ เป็นตัวยึดให้ติดกับตัวฟัน การใช้หมุดเป็นตัวยึดวัสดุอุดนี้ทําได้โดยการเจาะรูหมุดลงไป ในเนื้อชั้นในของฟันแล้วปักหมุดลงไปตามแต่ชนิดของหมุด

DOI

10.58837/CHULA.CUDJ.2.2.1

First Page

75

Last Page

86

Recommended Citation

มธุราสัย, สายใจ (1979) "การใช้หมุดเป็นตัวยึดอมัลกัมและเรซินเพื่อบูรณะฟัน," Chulalongkorn University Dental Journal: Vol. 2: Iss. 2, Article 1.
DOI: 10.58837/CHULA.CUDJ.2.2.1
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/cudj/vol2/iss2/1