การใช้น้ำยาทําลายเชื้อในรอยพิมพ์ปาก

Authors

ประเวศ เสรีเชษฐพงษ์
ศรีวรพงษ์ พงษ์สถิตย์

Publication Date

1982-01-01

Abstract

เนื่องจากรอยพิมพ์เป็นสื่อที่อาจจะนําเชื้อโรคจากปากของผู้ป่วยมาสู่แบบจําลองได้ ดังนั้น ทุกรอยพิมพ์จึงควร ได้รับการทําลายเชื้อ รอยพิมพ์ชนิดโพลีซัลไฟด์ (polysulfide) ซิลิโคน (Silicone) โพลีอีเทอร์ (polyether) ซิงค์ออกไซด์ยูจินอล (zinc oxide eugenol) จะถูกทําลายเชื้อได้ดีโดยใช้น้ำยาสําหรับฆ่าเชื้อ และเมื่อได้ใช้น้ำยาฆ่าเชื้อแล้ว แบบจําลองยังคงมีขนาด รูปร่าง (dimensional stability) และรายละเอียด (surface detail sharpness) ที่ถูกต้องเหมือนเดิม ส่วนรอยพิมพ์ที่ใช้วัสดุชนิดไฮโดรคอลลอยด์ชนิดผันกลับได้และผันกลับไม่ได้ (reversible and irreversible hydrocolloid) คอมพาวด์ (impression compound) จะใช้น้ำยาฆ่าเชื้อไม่ได้ดีเพราะแบบจําลองที่ได้จะมีขนาดและรายละเอียดเปลี่ยนไป

DOI

10.58837/CHULA.CUDJ.15.1.7

First Page

49

Last Page

56

Recommended Citation

เสรีเชษฐพงษ์, ประเวศ and พงษ์สถิตย์, ศรีวรพงษ์ (1982) "การใช้น้ำยาทําลายเชื้อในรอยพิมพ์ปาก," Chulalongkorn University Dental Journal: Vol. 15: Iss. 1, Article 7.
DOI: 10.58837/CHULA.CUDJ.15.1.7
Available at: https://digital.car.chula.ac.th/cudj/vol15/iss1/7