Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
รูปแบบการสอนซ่อมเสริมในโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชน ในกรุงเทพมหานคร
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Remedial teaching models in private secodnary schools in Bangkok metropolis
Year (A.D.)
1988
Document Type
Thesis
First Advisor
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์
Second Advisor
วลัย อารุณี
Faculty/College
Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)
Degree Name
ครุศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
วิจัยการศึกษา
DOI
10.58837/CHULA.THE.1988.313
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบการสอนซ่อมเสริมในโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร ทั้งในระดับภาพรวมโดยทั่วไปและเชิงเปรียบเทียบระหว่างโรงเรียนประสิทธิภาพสูงกับโรงเรียนประสิทธิภาพต่ำ กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ศึกษา คือ โรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชนจำนวน 86 โรงเรียน เป็นโรงเรียนประสิทธิภาพสูง 43 โรงเรียน และโรงเรียนประสิทธิภาพต่ำ 43 โรงเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที ผลการวิจัยโดยสรุปพบว่า โรงเรียนส่วนใหญ่จัดกิจกรรมสอนซ่อมเสริมในรูปแบบของการสอนซ่อมมากกว่าการสอนเสริม การจัดกิจกรรมสอนซ่อมเสริมยังไม่เป็นระบบ ขาดการวางแผนการจัดกิจกรรม ขาดการติดตามผลอย่างมีระบบ ในระดับรายวิชา พบว่า มุ่งสอนซ่อมเสริมเพื่อให้นักเรียนผ่านจุดประสงค์การเรียนรู้เป็นสำคัญ และสอนเน้นในเนื้อหาที่นักเรียนไม่เข้าใจเป็นหลัก ผลการประเมินสภาพการสอนซ่อมเสริมที่นักเรียนได้รับ พบว่า นักเรียนประเมินสภาพการจัดสอนซ่อมเสริมในทางบวกหรือดีเกือบทุกด้าน ยกเว้น ด้านสื่อการสอน กิจกรรมการสอนและด้านความสอดคล้องระหว่างกิจกรรมการสอนของครูกับข้อบกพร่องของนักเรียนที่ได้รับการประเมินในระดับปานกลาง ในด้านความพร้อมของบุคลากรโดยเฉพาะในเรื่องความเข้าใจในหลักการสอนซ่อมเสริม พบว่า ยังมีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนไปจากแนวคิดในเชิงทฤษฎี ส่วนผลการประเมินสภาพปัญหา พบว่า โรงเรียนประสบปัญหาในการจัดสอนซ่อมเสริมในระดับปานกลางและค่อนข้างน้อยเกือบทุกด้าน ในเชิงเปรียบเทียบ ได้พบลักษณะเด่นที่กลุ่มโรงเรียนประสิทธิภาพสูงแตกต่างจากกลุ่มโรงเรียนประสิทธิภาพต่ำ คือ มีการจัดสอนซ่อมเสริมตามที่หลักสูตรกำหนดในสัดส่วนที่สูงกว่า มีการจัดสอนซ่อมเสริมครบทุกประเภท ในขณะที่โรงเรียนประสิทธิภาพต่ำไม่มีการสอนประเภท “สอนเร่ง-สอนเร็ว" มีการจัดสอนซ่อมเสริมอย่างเป็นระบบในสัดส่วนที่สูงกว่า ในการติดตามและประเมินผลการสอนซ่อมเสริมมีการกระจายอำนาจให้อยู่ในความรับผิดชอบของหัวหน้าหมวดวิชาในสัดส่วนที่สูงกว่า ผลการประเมินสภาพการสอนซ่อมเสริมที่นักเรียนได้รับ พบว่า นักเรียนในโรงเรียนประสิทธิภาพสูงประเมินสภาพการสอนซ่อมเสริมในทางบวกในระดับที่สูงกว่าผลการประเมินของนักเรียนในโรงเรียนประสิทธิภาพต่ำ และในด้านการประเมินสภาพปัญหาในการจัดสอนซ่อมเสริมพบว่า โรงเรียนประสิทธิภาพสูงประสบปัญหาในระดับน้อยกว่าโรงเรียนประสิทธิภาพต่ำเกือบทุกด้าน
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
อร่ามพูนทรัพย์, สุวิมล, "รูปแบบการสอนซ่อมเสริมในโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชน ในกรุงเทพมหานคร" (1988). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 45157.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/45157