Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)
ผลของยาสไปโรโนแลคโตนต่อการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติ
Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)
Effects of spironolactone on diastolic function in systolic dysfunction congestive heart failure patients
Year (A.D.)
2001
Document Type
Thesis
First Advisor
สมเกียรติ แสงวัฒนาโรจน์
Second Advisor
วสันต์ อุทัยเฉลิม
Faculty/College
Faculty of Medicine (คณะแพทยศาสตร์)
Degree Name
วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Discipline
อายุรศาสตร์
DOI
10.58837/CHULA.THE.2001.679
Abstract
วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาดูผลของยาสไปโรโนแลคโตนต่อการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติปานกลางถึงรุนแรง และมีระดับความรุนแรงของอาการเหนื่อยปานกลางถึงรุนแรง วิธีดำเนินการ ได้ทำการศึกษาแบบไปข้างหน้า ในผู้ป่วยของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติ 14 รายที่มีการบีบตัวของหัวใจน้อยกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ และ กำลังได้ยา angiotensin-converting enzyme inhibitors และยาขับปัสสาวะ. ผู้ป่วยทุกคน จะได้รับการสุ่มเพื่อแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ได้ spironolactone 25 mg วันละครั้ง และกลุ่มที่ไม่ได้ spironolactone ผู้ปวยทุกคนจะได้รับการติดตามการรักษาเป็นระยะและได้รับการตรวจคลื่นสะท้อนเสียงเพื่อประเมินการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวที่เปลี่ยนแปลงไปหลังการรักษา 6 เดือน ผลการศึกษา จากผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวจำนวน 14 ราย การให้ยา spironolactone ทำให้การรูปแบบการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น 2 ใน 4 ราย (50%) เทียบกับ กลุ่ม control ซึ่งไม่พบรูปแบบการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุป การให้ยา spironolactone ในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติปานกลางถึงรุนแรงมีแนวโน้มทำให้การทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น
Other Abstract (Other language abstract of ETD)
Objectives : To determine the effects of oral spironolactone on left ventricular diastolic function in moderate to severe systolic heart failure patients Methods : We enrolled 14 congestive heart failure patients with left ventricular ejection fraction less than 40 percent and on angiotensin-converting enzyme inhibitors, and diuretics. All patients were randomly assigned to receive either 25 mg- of oral spironolactone daily (n=7) or none (n=7). At baseline and after 6 months of treatment, echocardiography with doppler measurements of LV peak flow velocities during early filling and atrial contraction, deceleration time and isovolumic relaxation time were performed. The measured values were classified to diastolic function patterns as abnormal relaxation, pseudonormalization, and restrictive patterns. Results : The 2 of 4 patients (50%) in spironolactone group showed an improvement in left ventricular diastolic function pattern compared to none (0%) in the control group, however this effect had no statistically significant difference. Conclusion : In moderate to severe systolic heart failure patients, oral spironolactone may improve diastolic function pattern.
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.
Recommended Citation
คงเจริญ, สมศักดิ์, "ผลของยาสไปโรโนแลคโตนต่อการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติ" (2001). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 43187.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/43187