Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

ประสิทธิภาพการกันแดดของสารสกัดจากวุ้นของว่านหางจระเข้ เปรียบเทียบกับยากันแดดมาตรฐาน (5% พาราอะมิโนเบนโซอิคแอซิด)

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Sunscreen efficacy of aloe vera gel extract comparing with standard sunscreen (5 para-aminobenzoic acid)

Year (A.D.)

1989

Document Type

Thesis

First Advisor

พรทิพย์ หุยประเสริฐ

Second Advisor

นันทวัน บุณยะประภัศร

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

อายุรศาสตร์

DOI

10.58837/CHULA.THE.1989.571

Abstract

การศึกษาประสิทธิภาพการกันแดดของสารสกัดจากวุ้นของว่านหางจระเข้ ในอาสาสมัคร 40 ราย สีผิวชนิดที่ 3-4 อายุ 20-35 ปี โดยการฉายแสงอุลตราไวโอเลตบี ในบริเวณที่ทาสารดังกล่าวเปรียบเทียบกับบริเวณที่ทาครีมกันแดดมาตรฐาน (5% พาราอะมิโนเบนโซอิคแอซิด), บริเวณที่ทาวุ้นสดจากใบว่านและบริเวณที่ทายาเปรียบเทียบ (ครีมเบส) ใช้ระยะเวลาที่ทำให้ผิวหนังอักเสบแดงน้อยที่สุด โดยเห็นขอบชัด 4 ด้าน (Minimum Erythema Dose) เป็นตัววัด พบว่าสารสกัดจากวุ้นของใบว่านหางจระเข้ไม่สามารถกันแดดได้เมื่อเปรียบเทียบกับยากันแดดมาตรฐาน ซึ่งสามารถกันแดดได้ 4-6 เท่าของยาเปรียบเทียบ และสารสกัดจากวุ้นของใบหางจระเข้นี้ มีประสิทธิภาพเกี่ยวกับเรื่องกันแดดไม่แตกต่างจากวุ้นสดจากใบ และยาเปรียบเทียบ

Share

COinS