การศึกษาตัวแปรที่สัมพันธ์ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

A study of variables related to learning achievement of ecclesiastical school students at secondary education level, Bankok Metropolis

Author

เอกศักดิ์ อินทร์ประสิทธิ์, บัณฑิตวิทยาลัย

Year (A.D.)

1991

Document Type

Thesis

First Advisor

ประคอง กรรณสูต

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

วิจัยการศึกษา

DOI

10.58837/CHULA.THE.1991.369

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ ศึกษาตัวแปรที่มีความสัมพันธ์และส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทั้งทางด้านวิชาการ และไม่ใช่วิชาการของนักเรียนมัธยมศึกษา โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา ในกรุงเทพมหานคร ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนพระภิกษุสามเณรชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 116 รูป และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 297 รูป เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ที่สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติสร้างขึ้น ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยคำนวณหาค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่าย และวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบ Enter และ Stepwise ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สติปัญญา ความรู้เดิม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ นิสัยและทัศนคติในการเรียน การศึกษาของบิดา และการสนับสนุนเงินเป็นค่าบำรุงการศึกษามีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านวิชาการ และ เวลาที่ใช้ในการเดินทางไปโรงเรียนมีความสัมพันธ์ทางลบกับผลสัมฤทธิ์ด้านวิชาการ ส่วนนิสัยและทัศนคติในการเรียน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ และความรู้เดิม มีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ไม่ใช่วิชาการ เวลาที่ใช้ในการเดินทางและจำนวนวันที่ขาดเรียนมีความสัมพันธ์ทางลบกับผลสัมฤทธิ์ที่ไม่ใช่วิชาการ ในบรรดาตัวแปรอิสระทั้ง 5 ตัวที่นำมาวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณนั้น มีตัวแปรที่เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านวิชาการ 4 ตัวแปร คือ สติปัญญา ความรู้เดิม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ เวลาที่ใช้ในการเดินทางและความรู้เดิม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 สติปัญญา ความรู้เดิม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ นิสัยและทัศนคติในการเรียน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ด้านวิชาการ และอายุมีความสัมพันธ์ทางลบกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านวิชาการ ส่วนนิสัยและทัศนคติในการเรียน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ และการสนับสนุนเงินเป็นค่าบำรุงการศึกษา มีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ที่ไม่ใช่วิชาการ จากตัวแปรทั้ง 15 ตัวที่นำมาศึกษา มีตัวแปรที่เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของด้านวิชาการจำนวน 3 ตัวแปร คือ สติปัญญา ความรู้เดิม และแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ส่วนตัวแปรที่เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของผลสัมฤทธิ์ที่ไม่ใช่วิชาการมี 4 ตัวแปรคือ นิสัยและทัศนคติในการเรียน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ อายุ และสติปัญญา

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative Works 4.0 International License.

Recommended Citation

อินทร์ประสิทธิ์, เอกศักดิ์, "การศึกษาตัวแปรที่สัมพันธ์ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร" (1991). Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 39444.
https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/39444