Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD)

การโคลนยีนบีตา-ไซโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7

Other Title (Parallel Title in Other Language of ETD)

Cloning of beta-xylosidase gene from Streptomyces sp. CH7

Year (A.D.)

1998

Document Type

Thesis

First Advisor

ไพเราะ ปิ่นพานิชการ

Faculty/College

Graduate School (บัณฑิตวิทยาลัย)

Degree Name

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Degree Level

ปริญญาโท

Degree Discipline

จุลชีววิทยาทางอุตสาหกรรม

DOI

10.58837/CHULA.THE.1998.669

Abstract

ได้ทำการโคลนยีนบีตา-ไซโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7 โดยมี Escherichia coli DH5alpha เป็นเซลล์เจ้าบ้าน และ pUC18 เป็นพลาสมิดพาหะ พบสองโคลน คือ N1 และ N2 ที่แสดงออกได้ใน E.coli โดยทั้งคู่ให้แอคติวิตีของบีตา-ไซโลสิเดสสูงกว่า E.coli DH5alpha/pUC18 ประมาณ 30 เท่า และยังพบว่ารีคอมบิแนนท์พลาสมิดจากทั้งสองโคลน ซึ่งให้ชื่อว่า pCH7-1 และ pCH7-2 มีขนาดเท่ากันคือ 6.3 กิโลเบส จากรูปแบบการตัดด้วย SmaI พบว่าทั้งสองพลาสมิดมีดีเอ็นเอสสอดแทรกชนิดเดียวกันที่มีขนาด 3.6 กิโลเบส จากการวิเคราะห์แผนที่เรสทริกชันของดีเอ็นเอสอดแทรก พบว่ามีบริเวณจดจำของ SmaI สี่ตำแหน่ง โดยเมื่อตัดด้วย SmaI จะได้ชิ้นส่วนดีเอ็นเอขนาด 1.8 กิโลเบส หนึ่งชิ้น 0.6 กิโลเบส หนึ่งชิ้น และ 0.4 กิโลเบส สามชิ้น เมื่อนำดีเอ็นเอสอดแทรกมาโคลนเข้า pUC19 พบว่า E.coli DH5alpha ที่ได้รับรีคอมบิแนนท์พลาสมิดนี้ซึ่งเรียกว่า pCH7-1(19) ยังสามารถแสดงแอคติวิตีของบีตา-ไซโลสิเดสได้แต่สูงกว่า E.coli DH5alpha/pUC19 ประมาณ 10 เท่า แสดงว่ายีนที่โคลนได้นี้มีโพรโมเตอร์ของตัวเอง แต่ประสิทธิภาพการแสดงออกของยีนภายใต้โพรโมเตอร์ของตัวเองใน E.coli ต่ำกว่าเมื่ออยู่ภายใต้ P lac บนพลาสมิดพาหะ

Other Abstract (Other language abstract of ETD)

Beta-xylosidase gene from Streptomyces sp. CH7 was cloned by using Escherichia coli DH5alpha as a host and pUC18 as a cloning vector. Two clones, namely, N1 and N2 capable of expressing beta-xylosidase gene showing beta-xylosidase activity of about 30 folds higher than that of E.coli DH5alpha/pUC18 were obtained. The recombinant plasmids from both clones namely pCH7-1 and pCH7-2 had similar size of 6.3 kb. Both plasmids showed similar restriction patterns by SmaI indicating they had the same DNA insert of 3.6 kb in size. The restriction analysis of the DNA insert showed that it contained four SmaI sites and after restriction cut with this enzyme giving one fragment each of 1.8 and 0.6 kb and three fragments of 0.4 kb. When the DNA insert was subcloned in pUC19 calling pCH7-1(19), E.coli DH5alpha receiving this recombinant plasmid was still able to show beta-xylosidase activity although only about 10 folds higher than that of E.coli DH5alpha/pUC19. The result indicated that the cloned gene also carried its own promoter and was able to be expressed under it in E.coli although with lower efficiency than that under Plac on the cloning vector.

Link to Full Text

Share

COinS