Journal of Letters
Publication Date
2017-07-01
Abstract
Benefaction and benefactive construction have received much attention in linguistic study. However, there is little research conducted onbenefactive construction in Thai. This current research paper therefore has thesespecific purposes: to investigate and compare the syntactic as well as semantic properties of two benefactive markers, namely 'phuea'and 'hai' in Thai,and to analyze factorscontributing to these differences. The researcherscollected data from the Thai National Corpus (TNC) under the Patronage of Her Royal Highness Princess Mahachakri Sirindhorn. The study revealed that although similar in marking beneficiary, 'phuea'and 'hai'were both syntactically and semantically different. The two markers were syntactically different in the three following aspects: the omission of beneficiary noun phrase, beneficiary preposing,and co-occurrence with other prepositions. Semantically, the benefactive markers were different intwo main aspects: a beneficiary's awareness of benefaction and co-occurrence with subtypes of beneficiary. Dissimilarity intheoriginal meaning of each marker contributes to differences in syntactic and semantic properties;that is to say,CAUSEis theoriginal meaning of the benefactive marker 'phuea',whereas TRANSFERRING POSSESSION is theoriginal meaning of the benefactive marker 'hai'. As a result, the patterns of semantic and functional extension of the two forms are dissimilar. This renders the differences in syntactic and semantic properties of both markers.(การรับประโยชน์และหน่วยสร้างแสดงการรับประโยชน์ได้รับความสนใจและศึกษาในทางภาษาศาสตร์อย่างกว้างขวาง แต่ยังไม่มีการศึกษาประเด็นดังกล่าวในภาษาไทยโดยละเอียด งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบคุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ของตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ "เพื่อ" และ "ให้" ในภาษาไทย รวมทั้งวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อคุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ที่แตกต่างกันดังกล่าว ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ผลการศึกษาพบว่า ตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ "เพื่อ" และ "ให้" มีคุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์ที่แตกต่างกันในประเด็นดังต่อไปนี้ การละนามวลีแสดงผู้รับประโยชน์ การย้ายนามวลีแสดงผู้รับประโยชน์ไว้หน้าประโยค และการปรากฏร่วมกับคำบุพบทอื่น ตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ทั้งสองมีคุณสมบัติทางอรรถศาสตร์ที่แตกต่างกันในประเด็นดังต่อไปนี้ การรับผลประโยชน์ และการปรากฏร่วมกับผู้รับประโยชน์ประเภทต่างๆ ผู้วิจัยพบว่า ความหมายดั้งเดิมของตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์แต่ละตัวมีผลต่อคุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ที่แตกต่างกัน กล่าวคือ ตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ "เพื่อ" มีความหมายดั้งเดิม คือ การบ่งชี้สาเหตุของการกระทำ ส่วนตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ "ให้" มีความหมายดั้งเดิม คือ การแสดงการเปลี่ยนโอนกรรมสิทธิ์การครอบครองสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เมื่อความหมายดั้งเดิมแตกต่างกันการขยายความหมายรวมทั้งการขยายหน้าที่ทางไวยากรณ์จึงแตกต่างกันส่งผลให้คุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ของตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์ทั้งสองแตกต่างกัน)
DOI
10.58837/CHULA.JLETTERS.46.2.8
First Page
345
Last Page
407
Recommended Citation
Piyamahapong, Piroon and Thepkanjana, Kingkarn
(2017)
"Syntactic and Semantic Properties of Benefactive Markers phuea and hai in Thai(คุณสมบัติทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ของตัวบ่งชี้ผู้รับประโยชน์"เพื่อ" และ "ให้" ในภาษาไทย),"
Journal of Letters: Vol. 46:
Iss.
2, Article 8.
DOI: 10.58837/CHULA.JLETTERS.46.2.8
Available at:
https://digital.car.chula.ac.th/jletters/vol46/iss2/8